مرکز فوق تخصصی ناباروری تجمیه کرمان

دسته: بیماری های زنان

  • روش های درمان تنبلی تخمدان

    روش های درمان تنبلی تخمدان

    برای درمان این مشکل راه های مختلفی پیشنهاد میشود که پزشک با توجه به شرایط بیمار یکی یا مجموعه ای از درمان ها را به کار میگیرد.خوب است بدانید که که مهمترین و اصلی ترین عامل اختلال در عملکرد تخمدان بیماری pco یا تخمدان پلی کیستیک است که روند درمان PCO حداقل 6 ماه تا 1 سال است .

    1.تغییر سبک زندگی

    همان طور که گفته شد افرادی که این مشکل را دارند اغلب اضافه وزن دارند و این قضیه ثایت شده است که کاهش وزن در روند درمان بسیار زیاد موثر است. اگر به تنبلی تخمدان مبتلا هستید و اضافه وزن دارید، کاهش وزن و پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند برخی از علائم شما را بهبود بخشد.فراموش نکنید که ورزش کردن و ترک سیگار و داشتن ساعات خواب مناسب و کافی در کاهش علائم و سرعت رفع مشکل مؤثر هستند.نقش کاهش استرس را هم نباید در سیر درمان نادیده گرفت،سعی کنید از عوامل و محیط هایی که باعث تنش و ایجاد استرس در شما میشود دوری کنید.

    2.دارو درمانی

    تجویز داروهای جلوگیری از بارداری مثل ال دی یا سیپروترون کامپاند (دیان) برای تنظیم سیکل های قاعدگی بسیار رایج و موثر است.شروع دارو از روز پنجم قاعدگی به مدت 21 شب وبعد از تمام شدن هربسته 7روز دارو نمی خورید و از روز 8 بسته بعدی را آغاز میکنید .

    متفورمین این دارو در شرایطی که فرد اضافه وزن دارد و شواهدی دال بر بالا بودن قند خون وجود داشته باشد تجویز میشود.

    اگر بیمار دارای مشکلات تیروئیدی باشد و یا دارای مشکلات غددی باشد ،در این صورت حتما باید به یک پزشک متخصص غدد مراجعه کند و داروی مرتبط با این مشکل را دریافت کند.

    داروهای مخصوص باروری می‌توانند تخمک‌گذاری را در بیمارانی که می‌خواهند باردار شوند، تحریک کنند. از جمله این داروها کلومیفن است که به صورت خوراکی مصرف می‌شود و یا گنادوتروپین‌هایی مانند هورمون محرک فولیکول (FSH) و یا هورمون ایجادکننده جسم زرد در تخمدان (LH)، که به صورتی تزریقی مصرف می‌شوند.

    داروهای ضد چاقی هم ممکن است برای بیماران با اضافه وزن شدید تجویز شود.

    ممکن است داروهایی برای کاهش رشد بیش از حد موها تجویز شوند که زنان باردار نباید این داروها را مصرف کنند.

    3.عمل جراحی

    در صورتیکه بیمار قصد بارداری داشته باشد و داروهای ا باروری اثری نداشتند، گاهی اوقات عمل جراحی روی تخمدان‌ها انجام می‌شود تا احتمال تخمک‌گذاری افزایش یابد. در یکی از انواع عمل‌های جراحی، تخمدان‌ها با استفاده از یک سوزن کوچکی که حامل جریان الکتریکی است سوراخ می‌شوند؛ این فرایند که با نام حفاری تخمدان‌ها شناخته می‌شود با کاهش سطح آندروژن می‌تواند باعث عمل تخمک‌گذاری شود. در عمل جراحی لاپاراسکوپی، برش‌های کوچکی روی شکم ایجاد می‌شوند و با استفاده از یک دوربین کوچک، اندام‌های درون لگن قابل‌ مشاهده می‌شوند. اکثر زنان مبتلا به تنبلی تخمدان، با طی کردن فرایند درمان می‌توانند باردار شوند.سایر روش‌های جراحی عبارتند از: اوفورکتومی (برداشتن یکی از تخمدان‌ها)، آسپیریشن کیست.

  • تنبلی تخمدان

    تنبلی تخمدان

    حتما تا به حال بارها با اصطلاح تخمدان کم کار روبهرو شده اید و این اصطلاح را خصوصا از زبان زنانیکه از مشکل نازایی رنج میبرند شنیده اید.متاسفانه درصد ابتلا به این مشکل در سالهای اخیر بیشتر شده که برخی علت این افزایش را مصرف غذاهای ناسالم و تغییر سبک زندگی میدانند.برای درمان این مشکل در ابتدا نیاز است تا علت را ریشه یابی کرده و سپس با روش های مختلف درمانی برای رفع این مشکل اقدام کرد.

    قبل از توضیح راجب این بیماری باید مختصری راجب شکل و عملکرد تخمدان سالم بدانید.

    در تخمدان زنان سلولهای اولیه ای وجود دارد که که این سلول تبدیل به تخمک میشوند.در ابتدای هر سیکل ماهانه غده ای در مغز به نام هیپوفیز دستور ترشح هورمونی به نام FSH را میدهد که باعث میشود تا تخمدان تعدادی حدود 8تا10عدد ازاین سلول های اولیه را برای رشد دادن و تبدیل کردن به تخمک انتخاب کند.در این حین که این سلول ها که فولیکول نام دارند در حال اماده شدن هستند ،رحم هم خود را برای دریافت تخمک و یک بارداری آماده میکند که این اماده شدن را با افزایش قطر دیواره اش میتوان متوجه شد.بین روزهای 12 تا 16 سیکل ،هیپوفیز دستور آزاد شدن هورمون بعدی به نام LH را میدهد که باعث میشه تا تخمدان بزرگترین و آماده ترین فولیکول را برای آزاد شدن و تبدیل شدن به تخمک انتخاب کند.در این زمان تخمک گذاری انجام شده و اگر این تخمک با اسپرم ملاقات داشته باشد بارداری صورت خواهد گرفت.این پروسه در هر سیکل اتفاق میافتد و تا زمان یایسگی ادامه خواهد داشت.حال اگر مشکلی در این پروسه وجود داشته باشد که در یک قسمت اختلالی ایجاد شود و تخمک نتواند رشد کند و کامل شود و سپس آزاد شود و به رحم برسد مشکلات نازایی به وجود می آید که علتش را به اصلاح تبلی تخمدان میگویند.

    دلایل تنبلی تخمدان

    همانطور که بالا توضیح داده شد ،برای ساخته شدن و ازاد شدن تخمک و بارداری باید مغز و تخمدان و رحم هم زمان فعالیت درست داشته باشند تا هورمونها به موقع و به اندازه ترشح شده و تخمک رشد کرده و ازاد شود و همین طور رحم اماده پذیرش تخمک باشد.اما کم نیستند عواملی که میتوانند تاثیر منفی روی این اجزا و عملکردشان داشته باشند که به تنیلی تخمدان ختم شود.

    1. چاقی
    2. علت های ژنتیکی
    3. استرس و مشکلات روحی
    4. دیابت
    5. بیماریهای تیروئید
    6. مشکلات غده فوق کلیوی
    7. تومورهای مغزی
    8. عفونت های رحم و لگن
    9. تاثیر برخی از داروها خصوصا داروهای هورمونی

    علائم بیماری تنبلی تخمدان

    نشانه هایی وجود دارد که با وجود آنها باید به بیماری تخمدان شک کرد .بعضی از این علایم که ظاهری هستند و خود فرد با پیدایش آنها باید برای بررسی به پزشک مراجعه کند در زیر آمده است.

    بی نظمی در قاعدگی ها بصورت قطع قاعدگی – طولانی شدن قاعدگی- قاعدگی شدید و… میتواند اولین و مهمترین نشانه باشد تا شما را به این فکر بیندازد که چرخه سیکل قاعدگیتان دچار مشکل شده و شاید تخمدان درست عمل نمیکند.

    چاقی و افزایش وزن

    افزایش هورمون های مردانه که با علایمی مثل پیدایش جوش و آکنه یا افزایش موهای صورت و ضخیم شدن موهای بدن خصوصا در نواحی دور ناف یا سینه و زیر چانه و هم چنین کاهش موهای سر و جلوی پیشانی همراه است.

    چرب شدن پوست

    بعد از مراجعه به پزشک ،او برای بررسی دقیق تر شرایط باید به دنبال علایم اختصاصی تر در بدن شما برای تشخیص قطعی بگردد و انجام سونو گرافی یکی از بهترین و دقیق ترین راه های تشخیص و پیگیری این مورد میباشد.در سونوگرافی کیست های متعدد دیده میشود که البته گاهی با وجود این که بیماری وجود دارد اما سونوگرافی منفی میشود پس فقط به جواب منفی سونوگرافی نمیتوان اکتفا کرد. سونوی واژینال میتواند نتیجه دقیقتری از بررسی تخمدان به پزشک بدهد .

    راه تشخیص بعدی آزمایش خون است تا در آن مواردی مثل میزان قند خون و هورمونها وکم کاری تیرویید را بررسی کنند.

  • وقتی تخمدان ها از کار می افتند

    وقتی تخمدان ها از کار می افتند

    در نارسایی زودرس تخمدان, یکسری بیماری های ژنتیکی نقش دارند و به همین دلیل در موارد نارسایی زیر سن ۳۵ سال, بررسی کروموزومی برای رد کردن مشکلات ژنتیکی ضرورت دارد

    بسیاری از خانم‌ها بویژه پس از سی سالگی در صورت مواجه شدن با اختلالات قاعدگی نسبت به بروز یائسگی زودرس دچار هراس می‌شوند. در حالی که اتفاقی که در این دسته از خانم‌ها در سنین زیر چهل سالگی می‌افتد کمی خطرناک‌تر از یائسگی زودرس است. نارسایی تخمدان ممکن است منجر به نازایی نیز بشود؛ چراکه در این حالت تخمدان‌های فرد خاموش شده و دیگر تخمکی آزاد نمی‌کنند. درنتیجه چنانچه مبتلایان به نارسایی تخمدان بخواهند صاحب فرزند شوند، تنها راه ممکن استفاده از تخمک اهدایی است.

    دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان و زایمان با تاکید بر این که روند نارسایی تخمدان، بندرت ناگهانی است، می‌گوید: به طور معمول، زمانی که این روند شروع می‌شود ابتدا اختلالات قاعدگی بروز می‌کند. کاهش میزان خونریزی، افزایش فواصل بین قاعدگی‌ها و اختلالاتی در نظم طبیعی قاعدگی از عوارض معمول ناشی از نارسایی تخمدان است. البته گاهی ممکن است علائم مشخصه یائسگی مثل گرگرفتگی و تعریق نیز بروز کند. این روند در ادامه به کاهش ذخیره فولیکولی تخمدان‌‌ها منجر می‌شود. این متخصص زنان می‌افزاید: اهمیت نارسایی زودرس تخمدان از یک سو در ایجاد نازایی و از سوی دیگر در بروز عوارض زودهنگام یائسگی در خانم‌های جوان است. کما این که اگر پوکی استخوان در سی و پنج سالگی در خانمی آغاز شود خطرناک‌تر از پنجاه سالگی خواهد بود. البته باید توجه داشت تخمدان در دوران یائسگی هم موادی ترشح می‌کند و فعالیت آن به طور کامل متوقف نمی‌شود، اما فعالیت اصلی آن که آزادسازی تخمک برای حاملگی است، دیگر اتفاق نمی‌افتد.

    از کار افتادن تخمدان‌ها چگونه؟

    برقراری طبیعی و منظم دوره‌های قاعدگی منوط به کارکرد صحیح مجموعه‌ای از ارگان‌های بدن است که از مغز تا تخمدان‌ها و رحم را در بر می‌گیرد. پاسخ‌دهی اصلی تخمدان و آنچه هدف دستگاه تولیدمثل است، آزاد شدن یک تخمک در هر چرخه قاعدگی است. این تخمک اگر در زمان مناسب با اسپرم لقاح حاصل کند حاملگی رخ خواهد داد.وی با بیان این مطلب می‌افزاید: هر تخمدان حاوی تعداد زیادی از فولیکول‌هاست که هر کدام آنها قابلیت آزادسازی یک تخمک را در هر چرخه قاعدگی، در صورت تحریک هورمونی مناسب و رشد صحیح و به موقع دارند. در تخمدان‌های هر نوزاد دختر در بدو تولد، حدود چند میلیون فولیکول اولیه وجود دارد. به طور طبیعی هر ماه، شمار زیادی از این فولیکول‌ها از بین می‌روند به طوری که در زمان بلوغ، یک دختر نوجوان حدود ۴۰۰ هزار فولیکول در تخمدان‌هایش دارد. هر ماه به طور متوسط یک فولیکول از یکی از تخمدان‌ها آزاد می‌شود و اگر خانمی درسن مورد انتظار طبیعی یائسه شود در طول زندگی خود حدود ۴۰۰ بار تخمک‌گذاری خواهد کرد. لاهوتی تاکید می‌کند: زمانی که تعداد فولیکول‌های موجود در تخمدان‌ها به هزار عدد برسد تخمدان‌ها دیگر کارکرد ماهانه خود را نخواهند داشت و قاعدگی رخ نخواهد داد. در این زمان فرد یائسه شده است، اما در مورد نارسایی تخمدان که پیش از سنین معمول یائسگی اتفاق می‌افتد ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی و شاید خود ایمنی منجر به از کار افتادن زودهنگام تخمدان‌ها و آزاد شدن طبیعی تخمک می‌شود.

    علل نارسایی تخمدان

    وقتی نارسایی تخمدان در سنین خیلی پایین رخ می‌دهد احتمال عوامل ژنتیکی بیشتر می‌شود. در یائسگی طبیعی نیز سن یائسگی به طور ژنتیکی تعیین شده و بیش از هرچیزی تابع سن یائسگی مادر فرد است. به گفته دکتر لاهوتی در نارسایی زودرس تخمدان، یکسری بیماری‌های ژنتیکی نقش دارند و به همین دلیل در موارد نارسایی زیر سن ۳۵ سال، بررسی کروموزومی برای رد کردن مشکلات ژنتیکی ضرورت دارد. این متخصص زنان می‌افزاید: از سایر علل نارسایی زودرس تخمدان، رادیو تراپی به لگن بر اثر سرطان‌های این ناحیه است. امروزه اگر فردی که به رادیوتراپی لگن نیاز دارد مجرد باشد یا فرزند نداشته باشد، می‌تواند از تکنیک‌های نگهداری تخمک یا فریز بافت تخمدان استفاده کند و به این طریق، یائسگی زودرس وعوارض آن را به تعویق بیندازد. بعضی داروهای شیمی‌درمانی هم قادر به ایجاد نارسایی زودرس تخمدان است.

    درمان قطعی در کار نیست

    متاسفانه سن یائسگی را نمی‌توان به تعویق انداخت. البته در بعضی موارد دیده شده حتی یک سال پس از بروز نارسایی زودرس تخمدان، عملکرد آن برای مدتی برگشته است که این برگشت، خودبه‌خود قابل پیش‌بینی نیست. دکتر لاهوتی با تاکید بر این مطالب می‌گوید: وقتی روند نارسایی شروع می‌شود، نمی‌توان به هیچ طریقی آن را به تعویق انداخت. درمان‌های موجود مثل هورمون درمانی فقط عوارض یائسگی مثل گرگرفتگی وخشکی پوست را برطرف می‌کنند. ازسوی دیگر، پس از یائسگی یا نارسایی زودرس تخمدان، احتمال بروز عوارض قلبی ـ عروقی در این زنان بیشتر می‌شود. به همین دلیل باید پیوسته تحت نظر باشند. البته این بیماری را با هورمون، درمان می‌کنند. هورمون‌درمانی با مقداری بیش از آنچه برای زنان یائسه تجویز می‌شود، انجام می‌شود. درمان با مقدار پایین آغاز می‌شود و مقدار هورمون بتدریج افزایش می‌یابد. به طور معمول هورمون استروژن و پروژسترون به کار می‌رود. وی با اشاره به این که گاهی قرص‌های ضدبارداری بر هورمون‌درمانی ترجیح داده می‌شود، توضیح می‌دهد: بدیهی است در زنانی که دچار نارسایی تخمدان شده‌اند نیازی به جلوگیری از بارداری نیست، ولی این ترکیبات به دلیل این که اثر خوبی بر عوارض نارسایی تخمدان دارند و از سویی هر دو هورمون در یک قرص وجود دارد و مصرف آن راحت‌تر است در زنان جوان‌تر برای کنترل علائم نارسایی زودرس تخمدان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زنان با سن بالاتر نیز بهتر است از قرص‌های استروژن و پروژسترون که حاوی مقدار کمتری از داروها هستند، استفاده کرد. همچنین داشتن برنامه‌ غذایی مناسب و ورزش منظم نیز در کنترل عوارض نارسایی تخمدان سودمند است.

    درمان هورمونی نارسایی تخمدان، خوب یا بد؟

    بدیهی است مصرف قرص‌های هورمونی می‌تواند عوارضی نیز داشته باشد. سال‌هاست بر سر استفاده یا استفاده نکردن از این داروها اختلاف‌نظر وجود دارد و مطالعات گسترده زیادی نیز دراین زمینه صورت گرفته است. به گفته دکتر لاهوتی، در خانم‌های جوانی که تخمدان‌هایشان به صورت زودرس از کارافتاده است و هنوز سال‌های طولانی قرار است زندگی کنند، این نارسایی تخمدان و در نتیجه فقدان هورمون استروژن و پروژسترون می‌تواند بر کیفیت زندگی‌شان تاثیر بگذارد؛ چراکه عوارضی مثل پیری زودرس، پوکی استخوان و در نتیجه احتمال شکستگی حتی بدون ضربه یا با ضربه‌های کوچک بالا می‌رود. حتی مطالعات اخیر ثابت کرده است در زنانی که هورمون درمانی در آنها انجام نمی‌شود طول عمر کلی پایین‌تر بوده و امید به زندگی کمتر است. وی تاکید می‌کند: تنها خطری که هورمون درمانی دارد این است اگر در خانمی که سرطان پستان دارد و هنوز از وجود سرطان خبری ندارد داروی هورمونی بدهیم ممکن است رشد سرطان تشدید شود. به همین دلیل بهتر است همه خانم‌ها قبل از شروع هورمون درمانی تحت معاینه پستان و انجام سونوگرافی یا ماموگرافی قرار گیرند و حتما این بررسی‌ها را سالانه تکرار کنند. بدیهی است سایر چکاپ‌های مربوط به دستگاه تناسلی مثل پاپ اسمیر سالانه نیز در این زنان باید به صورت جدی پیگیری شود.

    منبع: آفتاب آنلاین

  • توده های تخمدانی، از خوش خیم تا بدخیم

    توده های تخمدانی، از خوش خیم تا بدخیم

    کیست فولیکولی روی سطح تخمدان رشد کرده و به بیش از سه سانتی متر می رسد

    وقتی بیماری با مشکل رحم به مطب متخصص زنان مراجعه می‌کند، پزشک برای اطمینان بیشتر سونوگرافی درخواست می‌کند. این ابزار تشخیصی گاه یافته‌هایی را به طور تصادفی می‌یابد. از شایع‌ترین این یافته‌ها کیست‌های تخمدانی است. گرچه کیست‌های تخمدان در اغلب مواقع بی‌خطرند، ولی گاهی بدخیم هستند و کشف بموقع آنها جان بیمار را نجات می‌دهد. معمولا در جواب سونوگرافی نوع کیست و ماهیت آن مشخص می‌شود. البته سونوگرافی باید سریال باشد، زیرا بزرگ‌شدن کیست ممکن است مشکلاتی برای بیمار به‌وجود آورد. بزرگ‌شدن کیست، روی تخمدان سنگینی می‌کند و به جابه‌جا شدن یا پیچ خوردن آن (تورشن) می‌انجامد که بسیار دردناک و خطرناک است و در صورت بروز این مشکل حتما بیمار باید جراحی شود.

    کیست فانکشنال

    گاهی کیست‌های عملکردی، فانکشنال یا فیزیولوژیک که بی‌خطر هم هستند، غیرطبیعی شناخته می‌شوند و بیمار بدون دلیل جراحی می‌شود در صورتی که درمان بسیاری از کیست‌های خوش‌خیم، درمان انتظاری است.

    کیست‌ فولیکولی

    کیست‌ فولیکولی روی سطح تخمدان رشد کرده و به بیش از سه سانتی‌متر می‌رسد. دیواره آن اغلب نازک بوده و به شش تا هشت سانتی‌متر هم می‌رسد. معمولا بعد از دو ماه هم خودبه‌خود از بین می‌رود، ولی می‌توان برای از بین بردنش از داروهای ضد بارداری نیز استفاده کرد.

    کیست جسم زرد

    این کیست‌ اندازه بزرگ‌تری دارد و به سه تا ده سانتی‌متر هم می‌رسد. یکی از مشکلات کیست جسم زرد خونریزی است. خونریزی به جمع‌شدن لخته منجر می‌شود. باقی‌ماندن طولانی لخته، گاه نیاز به لاپاراسکوپی را ضروری می‌کند. بیمارانی که هپارین یا وارفارین مصرف می‌کنند و مشکلات انعقادی دارند، بیشتر ممکن است دچار پارگی و خونریزی‌ ناشی از آن شوند.

    کیست‌ تکالوتئینی

    کیست‌ تکالوتئینی در بارداری‌های چند قلویی یا مولار بیشتر ظاهر می‌شود و با برطرف شدن عامل ایجادکننده کیست نیز بتدریج از بین می‌رود. این کیست‌ هم رشد سریعی دارد و ممکن است بسیار بزرگ باشد.

    اندومتریوز

    آندومتریوز وجود بافت رحم در جایی غیر از حفره رحمی است. یکی از مناطقی که ممکن است بافت رحم در آن رشد کند، تخمدان است. محتویات این کیست‌ها در اصطلاح شکلاتی و از مشکلات عمده آن چسبندگی بین بافت‌هاست. آندومتریوز حاوی لخته و خون است و در سونوگرافی گاه با یک بدخیمی اشتباه گرفته می‌شود. اغلب دوطرفه و درمان نیز جراحی است. این کیست در تخمدان نشان‌دهنده آن است که بیماری، آندومتریوز پیشرفته است. برای درمان هم اگر بیمار دیگر خواهان باروری نباشد، بهترین راه برداشتن تخمدان‌ها و رحم است.

    پلی کیستیک

    همان‌طور که از نامش پیداست، در این سندرم تعداد زیادی کیست روی تخمدان وجود دارد، اما وجود تعدادی کیست روی تخمدان نمی‌تواند این تشخیص را قطعی کند که بیمار به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک مبتلاست. در کنار گزارش سونوگرافی، حتما باید علائم بالینی هم وجود داشته باشد. الیگومنوره یعنی پریود‌هایی با فواصل زیاد در بیمار، نشانگر این است که او تخمک‌گذاری درستی ندارد، (تخمک‌گذاری مزمن با پریود‌های فاصله‌دار) افزایش آندروژن نیز در این بیماران دیده می‌شود که علائمی مانند افزایش موهای زائد،ریزش مو با الگوی مردانه و جوش‌های پوستی را به همراه دارد. در سونوگرافی معمولا تعداد فولیکول‌ها بالاست. یعنی بیش از ۱۲ فولیکول وجود دارد و گاه حجم تخمدان هم افزایش می‌یابد. همه موارد ذکر شده باید با هم باشد تا تشخیص بیماری نهایی شود. سندرم تخمدان پلی‌کیستیک گاهی به افزایش وزن منجر می‌شود و مهم‌تر این‌که مقدار استروژن در بدن این خانم‌ها به دلیل عدم تخمک‌گذاری بالاست و همین می‌تواند در آینده خطر ابتلا به سرطان رحم را در آنها بیشتر کند. شاید این تصور پیش آید که تعداد مبتلایان به سندرم پلی‌کیستیک رو به افزایش است، اما در عین حال قدرت تشخیص بالا رفته است. در گذشته شاید پر مویی در زنان یا تاخیر‌های طولانی مدت در عادت ماهانه چندان به نظر نمی‌رسید، ولی امروزه با ده روز تاخیر، بیماران بسرعت به پزشک مراجعه می‌کنند تا دلیل را جویا شوند و به همین دلیل کشف بیماری راحت‌تر و سریع‌تر شده است. در هر صورت بیماری زمینه محیطی و ژنتیک دارد و احتمال ابتلا به دیابت شیرین، بیماری‌های قلبی ـ عروقی، افزایش فشار خون و نازایی نیز در بیماران زیاد است.

    کیست‌های بدخیم، الگویی متفاوت دارند

    کیست‌های بدخیم نیز انواع مختلفی دارند، اما اگر بخواهیم به آنها به طور کامل اشاره کنیم شاید بحث، کمی تخصصی شود. این کیست‌ها علائمی دارند که آنها را از نوع خوش‌خیم متمایز می‌کند. اگر در معاینه، توده‌ای در ناحیه لگن و اطراف تخمدان‌ها حس شود، سونوگرافی واژینال درخواست می‌شود چون دید بهتری نسبت به سونوگرافی شکمی دارد.

    توده‌های بدخیم چه شکلی هستند؟

    در سونوگرافی توده‌های توپر، دوطرفه و بیش از ده سانتی‌متر که دیواره ضخیم دارند یا دیواره داریا ندول‌دار گزارش شده است، شک به بدخیمی افزایش می‌یابد و این موارد باید بیشتر بررسی شود. تکرار سونوگرافی واژینال یا آزمایش‌های تومور مارکر کمک‌کننده است. البته توده‌هایی که در ظاهر خوش‌خیم‌اند، اما رشدی فزاینده دارند، به واکنش سریع‌تری نیاز دارند و حتما احتمال بدخیمی را باید رد کنیم. در این موارد برای بالابردن قدرت تشخیص از سونوگرافی داپلر استفاده می‌شود تا جریان خون در آن منطقه بررسی شود. در توده‌های بدخیم معمولا افزایش جریان خون دیده می‌شود.

    سرطان تخمدان معمولا در زنان بیشتر از ۴۵ سال دیده می‌شود، اما عوامل خطر و محافظتی شامل این موارد است:

    داشتن یک فرزند می‌تواند زن را در برابر سرطان تخمدان محافظت کند.

    مصرف قرص‌های جلوگیری از بارداری به مدت پنج سال از سرطان تخمدان جلوگیری می‌کند ولی خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را بیشتر می‌کند.

    اگر یکی از خویشاوندان درجه یک یا دو به سرطان تخمدان مبتلا باشد، خطر ابتلا بسیار زیاد است و معمولا سرطان پستان و تخمدان با هم همراهی دارند.

    ابتلای یکی از افراد خانواده در سن پایین نیز احتمال خطر را بیشتر می‌کند.

    مشاوره ژنتیک برای افراد در معرض ابتلا توصیه می‌شود

    کسانی که در خانواده‌شان ابتلا به سرطان تخمدان یا پستان دیده شده است، باید مشاوره ژنتیک و آنالیز شجره‌نامه‌ای انجام دهند. اگر در خانمی این جهش ژنی دیده شود و تعداد بچه‌ها هم کامل شده باشد، به صورت پیشگیری، برداشتن تخمدان، رحم و لوله‌های فالوپ را توصیه می‌کنیم. البته این کار صددرصد فرد را از ابتلا مصون نگه نمی‌دارد زیرا ممکن است از ناحیه اطراف رحم مانند صفاق‌پوشاننده، سرطان آغاز شود، ولی خطر را بشدت کاهش می‌دهد. البته مصرف قرص‌های ضد بارداری برای این گروه از خانم‌ها می‌تواند نقش پیشگیرنده داشته باشد.

    توده‌های تخمدان پیش از بلوغ

    توده در کودکان شایع نیست و اگر توده‌ای پیش از بلوغ در دختری دیده شود، حتما کاریوتیپ درخواست می‌کنیم و از نظر کروموزمی بررسی می‌شود.

    دکتر طاهره فروغی‌فر

    متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

    منبع: آفتاب آنلاین

  • کیست سینه یعنی سرطان

    کیست سینه یعنی سرطان

    کیست های سینه همیشه خطرناک نیستند و اگر به شما گفته شده که باید در دوره های سه ماهه یا شش ماهه با سونوگرافی سلامت تان را چک کنید, نباید خود را در معرض ابتلا به سرطان سینه بدانید.

    شاید عجیب به نظر برسد، اما شما تنها نیستید؛ کمتر زنی است که این برجستگی‌های بی‌خطر را در سینه‌اش نداشته باشد و کیست‌ها راهی به سینه‌اش پیدا نکرده باشند. درست است برجستگی مشکوکی که با دست هم قابل لمس شدن است با خودش ترس‌هایی را یدک می‌کشد و آرامش‌تان را لااقل تا زمان گرفتن نتیجه سونوگرافی از بین می‌برد، اما از نظر دکتر عصمت‌السادات هاشمی، جراح پستان، عضو هیات علمی پژوهشکده بیماری‌های سینه و مدیر کلینیک بیماری‌های سینه، همه زنانی که به این مشکل شایع دچار هستند، گرفتار سرطان سینه نمی‌شوند. دکتر هاشمی می‌گوید در اینکه باید کنترل مداوم این کیست‌ها را جدی بگیرید، شکی نیست اما نباید پیدا شدن این برجستگی‌ها را با سرطانی شدن سینه‌های‌تان یکی بدانید.

    این چیه که حسش می‌کنم؟

    تقریبا همه خانم‌ها در طول عمرشان برای یک بار هم که شده کیست سینه را تجربه می‌کنند. کیست، فضایی داخل سینه است که دیواره نازکی دارد و مایع درون آن یکدست و زلال است. کیست‌ها معمولا کوچک هستند ولی ممکن است کیست‌های بزرگ هم تشکیل شوند که البته جای نگرانی نیست؛ چون اندازه کیست دلیل خطرناک بودن آن نیست.

    دو نوع کیست وجود دارد؛ کیست‌های ساده و کیست‌های کمپلکس. اغلب کیست‌های سینه (چه بزرگ باشند، چه کوچک) کیست‌های ساده هستند که هیچ خطری را متوجه سلامت فرد نمی‌کنند و تنها ممکن است باعث ایجاد درد در سینه شوند. اما کیست‌های کمپلکس متفاوت هستند؛ به این شکل که دیواره ضخیمی دارند و به شکل توده لمس می‌شوند. این کیست‌ها گرچه همیشه خطرساز نیستند، اما به اندازه کیست‌های گروه قبل بی‌آزار هم نیستند و اگر طی نمونه‌برداری، آزمایش‌ها و معاینات توده خطرناک تشخیص داده شود، باید درمان را شروع کرد.

    کیست سینه یعنی سرطان!

    کیست‌های خطرناک چه شکلی‌اند؟

    آنچه می‌توان با عنوان کیست خطرناک از آن یاد کرد، دسته دوم کیست‌ها یا همان کیست‌های کمپلکس هستند؛ اما تشخیص نوع آنها و میزان خطرناک بودن‌شان کار شما نیست. درصورتی‌که فرد در سینه خود توده‌ای لمس کند، باید حتما به پزشک مراجعه کند؛ چراکه تنها راه تشخیص قطعی نوع کیست، سونوگرافی یا رادیولوژی است. یعنی هیچ کس نمی‌تواند صرفا با لمس یک توده به این نتیجه برسد که توده خطرناک است.

    کیست، ارث مادری است؟

    بعضی‌ها تصور می‌کنند کیست‌های سینه هم مانند کیست‌های تخمدان در اثر وراثت ایجاد می‌شوند. درحالی‌که این تصور اشتباه است و کیست‌های سینه و تخمدان، ساختار متفاوتی دارند.

    از آنجا که علت اصلی تشکیل کیست سینه هورمون‌های تخمدان است، در سنین باروری خانم‌ها، احتمال تشکیل کیست بیشتر می‌شود. تخمدان‌های خانم‌ها در سنین بین ۳۰ تا ۳۵ سالگی فعالیت منظم‌تری دارد و به همین دلیل زنان در این سال‌ها در دوران اوج باروری قرار دارند و بیشتر از هر وقت دیگری ممکن است دچار کیست شوند. احتمال اینکه سینه خانم‌ها کیست‌ساز شود، با ورود آنها به ۳۰ سالگی بیشتر می‌شود و احتمال ابتلا به آن معمولا تا ۵۰ سالگی هم بالاست.

    نباید به کودکم شیر دهم؟

    گاهی افرادی که کیست ساده سینه دارند از بارداری می‌ترسند، چون فکر می‌کنند ممکن است خطری برای خودشان و جنین داشته باشد. اما درصورتی‌که سونوگرافی یا رادیولوژی، ساده بودن کیست‌ها را تایید کنند، بارداری و شیردهی هیچ خطری برای مادر و جنین در پی نخواهد داشت. فقط از آنجا که طی بارداری میزان ترشح هورمون‌ها در بدن تغییر می‌کند، ممکن است اندازه کیست بزرگ‌تر شود و فرد به‌خاطر وجود آنها درد بیشتری احساس کند.

    البته از آنجا که هورمون‌ها بیشتر از هر عامل دیگری روی تعداد و اندازه کیست‌ها تاثیر می‌گذارند، بعد از اتمام دوره بارداری و شیردهی و با برگشتن هورمون‌ها به وضعیت عادی فرد می‌تواند انتظار ایجاد تغییراتی را در آنها داشت. البته ممکن است کیست در اطراف نوک سینه قرار داشته باشد که در این صورت مانعی برای مکیدن سینه توسط نوزاد یا عامل درد بیشتر برای مادر خواهد شد. اما باز هم مساله نگران‌کننده‌ای نیست. چون روش ساده‌ای برای خالی کردن محتویات کیست توسط پزشک متخصص وجود دارد و درصورتی‌که مادر مایل باشد، حتی در این شرایط هم می‌تواند نوزادش را با شیر خودش تغذیه کند.

    باید دارو بخورم؟

    بعضی خانم‌ها به محض اینکه از وجود کیست‌ها باخبر شوند، نگران سلامت‌شان می‌شوند؛ اما اگر بعد از انجام سونوگرافی و مشورت با پزشک متخصص زنان از ساده بودن کیست‌ها اطمینان حاصل شده باشد، دیگر جایی برای نگرانی وجود ندارد. کیست‌های ساده هیچ خطری برای سلامت ندارند و اساسا نیازی هم به درمان‌شان نیست و وقتی خطری نیست، پس نباید بی‌جهت خانم‌های مبتلا خود را درگیر درمان‌های بیهوده- و بعضا- خطرناک کنند. گاهی بنا به اصرار بیمار یا تشخیص پزشک برای فرد مبتلا به کیست ساده، ویتامین e تجویز می‌شود که خاصیت درمانی ندارد و تنها درد را کاهش می‌دهد؛ علاوه بر آن گل مغربی را هم به همین منظور تجویز می‌کنند. اما اگر فرد دردی را به‌خاطر وجود این کیست‌ها احساس نکرد، نیازی به استفاده از این مکمل‌ها وجود ندارد.

    می‌توانم پیشگیری کنم؟

    همانطور که گفتیم، کیست سینه در اثر تغییرات هورمون‌های تخمدان به وجود می‌آید و از آنجایی که ترشح هورمون‌ها یک اتفاق طبیعی است که نمی‌توان و نباید مانع آن شد، به همین دلیل توصیه می‌شود خانم‌هایی که کیست سینه ندارند سالی یک بار، کسانی که کیست یا فیبروکیستیک دارند، هر شش ماه یک بار و افرادی که سابقه بیشتری در زمینه ابتلا به کیست سینه دارند، هر سه ماه یک بار سونوگرافی انجام دهند. ضمن اینکه لازم است هر کسی ماهی یک بار در منزل خودش سینه‌هایش را معاینه کند و به محض مشاهده تغییرات، برای پیگیری موضوع سراغ متخصص برود. توصیه می‌شود از ۲۰ سالگی به بعد خانم‌ها، یک بار در ماه مقابل آینه سینه‌های‌شان را معاینه کنند. روش معاینه به هیچ وجه سخت نیست و هر کسی به تنهایی از عهده انجام آن برمی‌آید. صرفا قرار است سینه را با دست لمس کنید تا ببینید آیا توده‌ای احساس می‌کنید یا خیر.

    خودتان را معاینه کنید

    معاینه سینه‌ها در خانه کار سختی نیست

    برای این کار مقابل آینه بایستید، دست‌های‌تان را کنار بدن قرار دهید، با دقت نگاه کنید و ببینید آیا هیچ علامت غیرعادی در سینه‌ها مشاهده می‌شود یا نه. از زاویه‌های مختلف نگاه کنید. حالت دست‌های‌تان را تغییر دهید و باز هر دو سینه را بررسی کنید؛ مثلا دست تان را بالا ببرید.

    مرحله بعدی معاینه، لمس کردن است

    برای معاینه سینه راست، دست را بلند کنید و پشت سرتان بگذارید. سینه را یک دایره در نظر بگیرید. با حرکات دایره‌ای شکل دست چپ و با فشار خفیفی بافت‌های سینه را لمس کنید تا به نوک سینه برسید.

    این کار را یک بار دیگر با فشار کمی بیشتری انجام دهید. بار سوم با فشار بیشتری بافت‌ها را لمس کنید. از همین روش برای سینه چپ هم استفاده کنید.

    زیر بغل را هم معاینه کنید

    برای اطمینان بیشتر روی تخت دراز بکشید و معاینه شماره دو را در حالت خوابیده هم انجام دهید. به همان روش قبلی دستی را بلند کنید و با دست مخالف معاینه را تکرار کنید. در مرحله آخر با دست مخالف زیر بغل را هم معاینه کنید. اگر این معاینه را در حمام انجام دهید، راحت‌تر خواهد بود؛ چراکه آب یا صابون باعث می‌شود بافت‌ها را بهتر و دقیق‌تر لمس کنید.

    منبع: آفتاب آنلاین