بلاگ

در نارسایی زودرس تخمدان, یکسری بیماری های ژنتیکی نقش دارند و به همین دلیل در موارد نارسایی زیر سن ۳۵ سال, بررسی کروموزومی برای رد کردن مشکلات ژنتیکی ضرورت دارد

بسیاری از خانم‌ها بویژه پس از سی سالگی در صورت مواجه شدن با اختلالات قاعدگی نسبت به بروز یائسگی زودرس دچار هراس می‌شوند. در حالی که اتفاقی که در این دسته از خانم‌ها در سنین زیر چهل سالگی می‌افتد کمی خطرناک‌تر از یائسگی زودرس است. نارسایی تخمدان ممکن است منجر به نازایی نیز بشود؛ چراکه در این حالت تخمدان‌های فرد خاموش شده و دیگر تخمکی آزاد نمی‌کنند. درنتیجه چنانچه مبتلایان به نارسایی تخمدان بخواهند صاحب فرزند شوند، تنها راه ممکن استفاده از تخمک اهدایی است.

دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان و زایمان با تاکید بر این که روند نارسایی تخمدان، بندرت ناگهانی است، می‌گوید: به طور معمول، زمانی که این روند شروع می‌شود ابتدا اختلالات قاعدگی بروز می‌کند. کاهش میزان خونریزی، افزایش فواصل بین قاعدگی‌ها و اختلالاتی در نظم طبیعی قاعدگی از عوارض معمول ناشی از نارسایی تخمدان است. البته گاهی ممکن است علائم مشخصه یائسگی مثل گرگرفتگی و تعریق نیز بروز کند. این روند در ادامه به کاهش ذخیره فولیکولی تخمدان‌‌ها منجر می‌شود. این متخصص زنان می‌افزاید: اهمیت نارسایی زودرس تخمدان از یک سو در ایجاد نازایی و از سوی دیگر در بروز عوارض زودهنگام یائسگی در خانم‌های جوان است. کما این که اگر پوکی استخوان در سی و پنج سالگی در خانمی آغاز شود خطرناک‌تر از پنجاه سالگی خواهد بود. البته باید توجه داشت تخمدان در دوران یائسگی هم موادی ترشح می‌کند و فعالیت آن به طور کامل متوقف نمی‌شود، اما فعالیت اصلی آن که آزادسازی تخمک برای حاملگی است، دیگر اتفاق نمی‌افتد.

از کار افتادن تخمدان‌ها چگونه؟

برقراری طبیعی و منظم دوره‌های قاعدگی منوط به کارکرد صحیح مجموعه‌ای از ارگان‌های بدن است که از مغز تا تخمدان‌ها و رحم را در بر می‌گیرد. پاسخ‌دهی اصلی تخمدان و آنچه هدف دستگاه تولیدمثل است، آزاد شدن یک تخمک در هر چرخه قاعدگی است. این تخمک اگر در زمان مناسب با اسپرم لقاح حاصل کند حاملگی رخ خواهد داد.وی با بیان این مطلب می‌افزاید: هر تخمدان حاوی تعداد زیادی از فولیکول‌هاست که هر کدام آنها قابلیت آزادسازی یک تخمک را در هر چرخه قاعدگی، در صورت تحریک هورمونی مناسب و رشد صحیح و به موقع دارند. در تخمدان‌های هر نوزاد دختر در بدو تولد، حدود چند میلیون فولیکول اولیه وجود دارد. به طور طبیعی هر ماه، شمار زیادی از این فولیکول‌ها از بین می‌روند به طوری که در زمان بلوغ، یک دختر نوجوان حدود ۴۰۰ هزار فولیکول در تخمدان‌هایش دارد. هر ماه به طور متوسط یک فولیکول از یکی از تخمدان‌ها آزاد می‌شود و اگر خانمی درسن مورد انتظار طبیعی یائسه شود در طول زندگی خود حدود ۴۰۰ بار تخمک‌گذاری خواهد کرد. لاهوتی تاکید می‌کند: زمانی که تعداد فولیکول‌های موجود در تخمدان‌ها به هزار عدد برسد تخمدان‌ها دیگر کارکرد ماهانه خود را نخواهند داشت و قاعدگی رخ نخواهد داد. در این زمان فرد یائسه شده است، اما در مورد نارسایی تخمدان که پیش از سنین معمول یائسگی اتفاق می‌افتد ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی و شاید خود ایمنی منجر به از کار افتادن زودهنگام تخمدان‌ها و آزاد شدن طبیعی تخمک می‌شود.

علل نارسایی تخمدان

وقتی نارسایی تخمدان در سنین خیلی پایین رخ می‌دهد احتمال عوامل ژنتیکی بیشتر می‌شود. در یائسگی طبیعی نیز سن یائسگی به طور ژنتیکی تعیین شده و بیش از هرچیزی تابع سن یائسگی مادر فرد است. به گفته دکتر لاهوتی در نارسایی زودرس تخمدان، یکسری بیماری‌های ژنتیکی نقش دارند و به همین دلیل در موارد نارسایی زیر سن ۳۵ سال، بررسی کروموزومی برای رد کردن مشکلات ژنتیکی ضرورت دارد. این متخصص زنان می‌افزاید: از سایر علل نارسایی زودرس تخمدان، رادیو تراپی به لگن بر اثر سرطان‌های این ناحیه است. امروزه اگر فردی که به رادیوتراپی لگن نیاز دارد مجرد باشد یا فرزند نداشته باشد، می‌تواند از تکنیک‌های نگهداری تخمک یا فریز بافت تخمدان استفاده کند و به این طریق، یائسگی زودرس وعوارض آن را به تعویق بیندازد. بعضی داروهای شیمی‌درمانی هم قادر به ایجاد نارسایی زودرس تخمدان است.

درمان قطعی در کار نیست

متاسفانه سن یائسگی را نمی‌توان به تعویق انداخت. البته در بعضی موارد دیده شده حتی یک سال پس از بروز نارسایی زودرس تخمدان، عملکرد آن برای مدتی برگشته است که این برگشت، خودبه‌خود قابل پیش‌بینی نیست. دکتر لاهوتی با تاکید بر این مطالب می‌گوید: وقتی روند نارسایی شروع می‌شود، نمی‌توان به هیچ طریقی آن را به تعویق انداخت. درمان‌های موجود مثل هورمون درمانی فقط عوارض یائسگی مثل گرگرفتگی وخشکی پوست را برطرف می‌کنند. ازسوی دیگر، پس از یائسگی یا نارسایی زودرس تخمدان، احتمال بروز عوارض قلبی ـ عروقی در این زنان بیشتر می‌شود. به همین دلیل باید پیوسته تحت نظر باشند. البته این بیماری را با هورمون، درمان می‌کنند. هورمون‌درمانی با مقداری بیش از آنچه برای زنان یائسه تجویز می‌شود، انجام می‌شود. درمان با مقدار پایین آغاز می‌شود و مقدار هورمون بتدریج افزایش می‌یابد. به طور معمول هورمون استروژن و پروژسترون به کار می‌رود. وی با اشاره به این که گاهی قرص‌های ضدبارداری بر هورمون‌درمانی ترجیح داده می‌شود، توضیح می‌دهد: بدیهی است در زنانی که دچار نارسایی تخمدان شده‌اند نیازی به جلوگیری از بارداری نیست، ولی این ترکیبات به دلیل این که اثر خوبی بر عوارض نارسایی تخمدان دارند و از سویی هر دو هورمون در یک قرص وجود دارد و مصرف آن راحت‌تر است در زنان جوان‌تر برای کنترل علائم نارسایی زودرس تخمدان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زنان با سن بالاتر نیز بهتر است از قرص‌های استروژن و پروژسترون که حاوی مقدار کمتری از داروها هستند، استفاده کرد. همچنین داشتن برنامه‌ غذایی مناسب و ورزش منظم نیز در کنترل عوارض نارسایی تخمدان سودمند است.

درمان هورمونی نارسایی تخمدان، خوب یا بد؟

بدیهی است مصرف قرص‌های هورمونی می‌تواند عوارضی نیز داشته باشد. سال‌هاست بر سر استفاده یا استفاده نکردن از این داروها اختلاف‌نظر وجود دارد و مطالعات گسترده زیادی نیز دراین زمینه صورت گرفته است. به گفته دکتر لاهوتی، در خانم‌های جوانی که تخمدان‌هایشان به صورت زودرس از کارافتاده است و هنوز سال‌های طولانی قرار است زندگی کنند، این نارسایی تخمدان و در نتیجه فقدان هورمون استروژن و پروژسترون می‌تواند بر کیفیت زندگی‌شان تاثیر بگذارد؛ چراکه عوارضی مثل پیری زودرس، پوکی استخوان و در نتیجه احتمال شکستگی حتی بدون ضربه یا با ضربه‌های کوچک بالا می‌رود. حتی مطالعات اخیر ثابت کرده است در زنانی که هورمون درمانی در آنها انجام نمی‌شود طول عمر کلی پایین‌تر بوده و امید به زندگی کمتر است. وی تاکید می‌کند: تنها خطری که هورمون درمانی دارد این است اگر در خانمی که سرطان پستان دارد و هنوز از وجود سرطان خبری ندارد داروی هورمونی بدهیم ممکن است رشد سرطان تشدید شود. به همین دلیل بهتر است همه خانم‌ها قبل از شروع هورمون درمانی تحت معاینه پستان و انجام سونوگرافی یا ماموگرافی قرار گیرند و حتما این بررسی‌ها را سالانه تکرار کنند. بدیهی است سایر چکاپ‌های مربوط به دستگاه تناسلی مثل پاپ اسمیر سالانه نیز در این زنان باید به صورت جدی پیگیری شود.

منبع: آفتاب آنلاین

کیست فولیکولی روی سطح تخمدان رشد کرده و به بیش از سه سانتی متر می رسد

وقتی بیماری با مشکل رحم به مطب متخصص زنان مراجعه می‌کند، پزشک برای اطمینان بیشتر سونوگرافی درخواست می‌کند. این ابزار تشخیصی گاه یافته‌هایی را به طور تصادفی می‌یابد. از شایع‌ترین این یافته‌ها کیست‌های تخمدانی است. گرچه کیست‌های تخمدان در اغلب مواقع بی‌خطرند، ولی گاهی بدخیم هستند و کشف بموقع آنها جان بیمار را نجات می‌دهد. معمولا در جواب سونوگرافی نوع کیست و ماهیت آن مشخص می‌شود. البته سونوگرافی باید سریال باشد، زیرا بزرگ‌شدن کیست ممکن است مشکلاتی برای بیمار به‌وجود آورد. بزرگ‌شدن کیست، روی تخمدان سنگینی می‌کند و به جابه‌جا شدن یا پیچ خوردن آن (تورشن) می‌انجامد که بسیار دردناک و خطرناک است و در صورت بروز این مشکل حتما بیمار باید جراحی شود.

کیست فانکشنال

گاهی کیست‌های عملکردی، فانکشنال یا فیزیولوژیک که بی‌خطر هم هستند، غیرطبیعی شناخته می‌شوند و بیمار بدون دلیل جراحی می‌شود در صورتی که درمان بسیاری از کیست‌های خوش‌خیم، درمان انتظاری است.

کیست‌ فولیکولی

کیست‌ فولیکولی روی سطح تخمدان رشد کرده و به بیش از سه سانتی‌متر می‌رسد. دیواره آن اغلب نازک بوده و به شش تا هشت سانتی‌متر هم می‌رسد. معمولا بعد از دو ماه هم خودبه‌خود از بین می‌رود، ولی می‌توان برای از بین بردنش از داروهای ضد بارداری نیز استفاده کرد.

کیست جسم زرد

این کیست‌ اندازه بزرگ‌تری دارد و به سه تا ده سانتی‌متر هم می‌رسد. یکی از مشکلات کیست جسم زرد خونریزی است. خونریزی به جمع‌شدن لخته منجر می‌شود. باقی‌ماندن طولانی لخته، گاه نیاز به لاپاراسکوپی را ضروری می‌کند. بیمارانی که هپارین یا وارفارین مصرف می‌کنند و مشکلات انعقادی دارند، بیشتر ممکن است دچار پارگی و خونریزی‌ ناشی از آن شوند.

کیست‌ تکالوتئینی

کیست‌ تکالوتئینی در بارداری‌های چند قلویی یا مولار بیشتر ظاهر می‌شود و با برطرف شدن عامل ایجادکننده کیست نیز بتدریج از بین می‌رود. این کیست‌ هم رشد سریعی دارد و ممکن است بسیار بزرگ باشد.

اندومتریوز

آندومتریوز وجود بافت رحم در جایی غیر از حفره رحمی است. یکی از مناطقی که ممکن است بافت رحم در آن رشد کند، تخمدان است. محتویات این کیست‌ها در اصطلاح شکلاتی و از مشکلات عمده آن چسبندگی بین بافت‌هاست. آندومتریوز حاوی لخته و خون است و در سونوگرافی گاه با یک بدخیمی اشتباه گرفته می‌شود. اغلب دوطرفه و درمان نیز جراحی است. این کیست در تخمدان نشان‌دهنده آن است که بیماری، آندومتریوز پیشرفته است. برای درمان هم اگر بیمار دیگر خواهان باروری نباشد، بهترین راه برداشتن تخمدان‌ها و رحم است.

پلی کیستیک

همان‌طور که از نامش پیداست، در این سندرم تعداد زیادی کیست روی تخمدان وجود دارد، اما وجود تعدادی کیست روی تخمدان نمی‌تواند این تشخیص را قطعی کند که بیمار به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک مبتلاست. در کنار گزارش سونوگرافی، حتما باید علائم بالینی هم وجود داشته باشد. الیگومنوره یعنی پریود‌هایی با فواصل زیاد در بیمار، نشانگر این است که او تخمک‌گذاری درستی ندارد، (تخمک‌گذاری مزمن با پریود‌های فاصله‌دار) افزایش آندروژن نیز در این بیماران دیده می‌شود که علائمی مانند افزایش موهای زائد،ریزش مو با الگوی مردانه و جوش‌های پوستی را به همراه دارد. در سونوگرافی معمولا تعداد فولیکول‌ها بالاست. یعنی بیش از ۱۲ فولیکول وجود دارد و گاه حجم تخمدان هم افزایش می‌یابد. همه موارد ذکر شده باید با هم باشد تا تشخیص بیماری نهایی شود. سندرم تخمدان پلی‌کیستیک گاهی به افزایش وزن منجر می‌شود و مهم‌تر این‌که مقدار استروژن در بدن این خانم‌ها به دلیل عدم تخمک‌گذاری بالاست و همین می‌تواند در آینده خطر ابتلا به سرطان رحم را در آنها بیشتر کند. شاید این تصور پیش آید که تعداد مبتلایان به سندرم پلی‌کیستیک رو به افزایش است، اما در عین حال قدرت تشخیص بالا رفته است. در گذشته شاید پر مویی در زنان یا تاخیر‌های طولانی مدت در عادت ماهانه چندان به نظر نمی‌رسید، ولی امروزه با ده روز تاخیر، بیماران بسرعت به پزشک مراجعه می‌کنند تا دلیل را جویا شوند و به همین دلیل کشف بیماری راحت‌تر و سریع‌تر شده است. در هر صورت بیماری زمینه محیطی و ژنتیک دارد و احتمال ابتلا به دیابت شیرین، بیماری‌های قلبی ـ عروقی، افزایش فشار خون و نازایی نیز در بیماران زیاد است.

کیست‌های بدخیم، الگویی متفاوت دارند

کیست‌های بدخیم نیز انواع مختلفی دارند، اما اگر بخواهیم به آنها به طور کامل اشاره کنیم شاید بحث، کمی تخصصی شود. این کیست‌ها علائمی دارند که آنها را از نوع خوش‌خیم متمایز می‌کند. اگر در معاینه، توده‌ای در ناحیه لگن و اطراف تخمدان‌ها حس شود، سونوگرافی واژینال درخواست می‌شود چون دید بهتری نسبت به سونوگرافی شکمی دارد.

توده‌های بدخیم چه شکلی هستند؟

در سونوگرافی توده‌های توپر، دوطرفه و بیش از ده سانتی‌متر که دیواره ضخیم دارند یا دیواره داریا ندول‌دار گزارش شده است، شک به بدخیمی افزایش می‌یابد و این موارد باید بیشتر بررسی شود. تکرار سونوگرافی واژینال یا آزمایش‌های تومور مارکر کمک‌کننده است. البته توده‌هایی که در ظاهر خوش‌خیم‌اند، اما رشدی فزاینده دارند، به واکنش سریع‌تری نیاز دارند و حتما احتمال بدخیمی را باید رد کنیم. در این موارد برای بالابردن قدرت تشخیص از سونوگرافی داپلر استفاده می‌شود تا جریان خون در آن منطقه بررسی شود. در توده‌های بدخیم معمولا افزایش جریان خون دیده می‌شود.

سرطان تخمدان معمولا در زنان بیشتر از ۴۵ سال دیده می‌شود، اما عوامل خطر و محافظتی شامل این موارد است:

داشتن یک فرزند می‌تواند زن را در برابر سرطان تخمدان محافظت کند.

مصرف قرص‌های جلوگیری از بارداری به مدت پنج سال از سرطان تخمدان جلوگیری می‌کند ولی خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را بیشتر می‌کند.

اگر یکی از خویشاوندان درجه یک یا دو به سرطان تخمدان مبتلا باشد، خطر ابتلا بسیار زیاد است و معمولا سرطان پستان و تخمدان با هم همراهی دارند.

ابتلای یکی از افراد خانواده در سن پایین نیز احتمال خطر را بیشتر می‌کند.

مشاوره ژنتیک برای افراد در معرض ابتلا توصیه می‌شود

کسانی که در خانواده‌شان ابتلا به سرطان تخمدان یا پستان دیده شده است، باید مشاوره ژنتیک و آنالیز شجره‌نامه‌ای انجام دهند. اگر در خانمی این جهش ژنی دیده شود و تعداد بچه‌ها هم کامل شده باشد، به صورت پیشگیری، برداشتن تخمدان، رحم و لوله‌های فالوپ را توصیه می‌کنیم. البته این کار صددرصد فرد را از ابتلا مصون نگه نمی‌دارد زیرا ممکن است از ناحیه اطراف رحم مانند صفاق‌پوشاننده، سرطان آغاز شود، ولی خطر را بشدت کاهش می‌دهد. البته مصرف قرص‌های ضد بارداری برای این گروه از خانم‌ها می‌تواند نقش پیشگیرنده داشته باشد.

توده‌های تخمدان پیش از بلوغ

توده در کودکان شایع نیست و اگر توده‌ای پیش از بلوغ در دختری دیده شود، حتما کاریوتیپ درخواست می‌کنیم و از نظر کروموزمی بررسی می‌شود.

دکتر طاهره فروغی‌فر

متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

منبع: آفتاب آنلاین

کیست های سینه همیشه خطرناک نیستند و اگر به شما گفته شده که باید در دوره های سه ماهه یا شش ماهه با سونوگرافی سلامت تان را چک کنید, نباید خود را در معرض ابتلا به سرطان سینه بدانید.

شاید عجیب به نظر برسد، اما شما تنها نیستید؛ کمتر زنی است که این برجستگی‌های بی‌خطر را در سینه‌اش نداشته باشد و کیست‌ها راهی به سینه‌اش پیدا نکرده باشند. درست است برجستگی مشکوکی که با دست هم قابل لمس شدن است با خودش ترس‌هایی را یدک می‌کشد و آرامش‌تان را لااقل تا زمان گرفتن نتیجه سونوگرافی از بین می‌برد، اما از نظر دکتر عصمت‌السادات هاشمی، جراح پستان، عضو هیات علمی پژوهشکده بیماری‌های سینه و مدیر کلینیک بیماری‌های سینه، همه زنانی که به این مشکل شایع دچار هستند، گرفتار سرطان سینه نمی‌شوند. دکتر هاشمی می‌گوید در اینکه باید کنترل مداوم این کیست‌ها را جدی بگیرید، شکی نیست اما نباید پیدا شدن این برجستگی‌ها را با سرطانی شدن سینه‌های‌تان یکی بدانید.

این چیه که حسش می‌کنم؟

تقریبا همه خانم‌ها در طول عمرشان برای یک بار هم که شده کیست سینه را تجربه می‌کنند. کیست، فضایی داخل سینه است که دیواره نازکی دارد و مایع درون آن یکدست و زلال است. کیست‌ها معمولا کوچک هستند ولی ممکن است کیست‌های بزرگ هم تشکیل شوند که البته جای نگرانی نیست؛ چون اندازه کیست دلیل خطرناک بودن آن نیست.

دو نوع کیست وجود دارد؛ کیست‌های ساده و کیست‌های کمپلکس. اغلب کیست‌های سینه (چه بزرگ باشند، چه کوچک) کیست‌های ساده هستند که هیچ خطری را متوجه سلامت فرد نمی‌کنند و تنها ممکن است باعث ایجاد درد در سینه شوند. اما کیست‌های کمپلکس متفاوت هستند؛ به این شکل که دیواره ضخیمی دارند و به شکل توده لمس می‌شوند. این کیست‌ها گرچه همیشه خطرساز نیستند، اما به اندازه کیست‌های گروه قبل بی‌آزار هم نیستند و اگر طی نمونه‌برداری، آزمایش‌ها و معاینات توده خطرناک تشخیص داده شود، باید درمان را شروع کرد.

کیست سینه یعنی سرطان!

کیست‌های خطرناک چه شکلی‌اند؟

آنچه می‌توان با عنوان کیست خطرناک از آن یاد کرد، دسته دوم کیست‌ها یا همان کیست‌های کمپلکس هستند؛ اما تشخیص نوع آنها و میزان خطرناک بودن‌شان کار شما نیست. درصورتی‌که فرد در سینه خود توده‌ای لمس کند، باید حتما به پزشک مراجعه کند؛ چراکه تنها راه تشخیص قطعی نوع کیست، سونوگرافی یا رادیولوژی است. یعنی هیچ کس نمی‌تواند صرفا با لمس یک توده به این نتیجه برسد که توده خطرناک است.

کیست، ارث مادری است؟

بعضی‌ها تصور می‌کنند کیست‌های سینه هم مانند کیست‌های تخمدان در اثر وراثت ایجاد می‌شوند. درحالی‌که این تصور اشتباه است و کیست‌های سینه و تخمدان، ساختار متفاوتی دارند.

از آنجا که علت اصلی تشکیل کیست سینه هورمون‌های تخمدان است، در سنین باروری خانم‌ها، احتمال تشکیل کیست بیشتر می‌شود. تخمدان‌های خانم‌ها در سنین بین ۳۰ تا ۳۵ سالگی فعالیت منظم‌تری دارد و به همین دلیل زنان در این سال‌ها در دوران اوج باروری قرار دارند و بیشتر از هر وقت دیگری ممکن است دچار کیست شوند. احتمال اینکه سینه خانم‌ها کیست‌ساز شود، با ورود آنها به ۳۰ سالگی بیشتر می‌شود و احتمال ابتلا به آن معمولا تا ۵۰ سالگی هم بالاست.

نباید به کودکم شیر دهم؟

گاهی افرادی که کیست ساده سینه دارند از بارداری می‌ترسند، چون فکر می‌کنند ممکن است خطری برای خودشان و جنین داشته باشد. اما درصورتی‌که سونوگرافی یا رادیولوژی، ساده بودن کیست‌ها را تایید کنند، بارداری و شیردهی هیچ خطری برای مادر و جنین در پی نخواهد داشت. فقط از آنجا که طی بارداری میزان ترشح هورمون‌ها در بدن تغییر می‌کند، ممکن است اندازه کیست بزرگ‌تر شود و فرد به‌خاطر وجود آنها درد بیشتری احساس کند.

البته از آنجا که هورمون‌ها بیشتر از هر عامل دیگری روی تعداد و اندازه کیست‌ها تاثیر می‌گذارند، بعد از اتمام دوره بارداری و شیردهی و با برگشتن هورمون‌ها به وضعیت عادی فرد می‌تواند انتظار ایجاد تغییراتی را در آنها داشت. البته ممکن است کیست در اطراف نوک سینه قرار داشته باشد که در این صورت مانعی برای مکیدن سینه توسط نوزاد یا عامل درد بیشتر برای مادر خواهد شد. اما باز هم مساله نگران‌کننده‌ای نیست. چون روش ساده‌ای برای خالی کردن محتویات کیست توسط پزشک متخصص وجود دارد و درصورتی‌که مادر مایل باشد، حتی در این شرایط هم می‌تواند نوزادش را با شیر خودش تغذیه کند.

باید دارو بخورم؟

بعضی خانم‌ها به محض اینکه از وجود کیست‌ها باخبر شوند، نگران سلامت‌شان می‌شوند؛ اما اگر بعد از انجام سونوگرافی و مشورت با پزشک متخصص زنان از ساده بودن کیست‌ها اطمینان حاصل شده باشد، دیگر جایی برای نگرانی وجود ندارد. کیست‌های ساده هیچ خطری برای سلامت ندارند و اساسا نیازی هم به درمان‌شان نیست و وقتی خطری نیست، پس نباید بی‌جهت خانم‌های مبتلا خود را درگیر درمان‌های بیهوده- و بعضا- خطرناک کنند. گاهی بنا به اصرار بیمار یا تشخیص پزشک برای فرد مبتلا به کیست ساده، ویتامین e تجویز می‌شود که خاصیت درمانی ندارد و تنها درد را کاهش می‌دهد؛ علاوه بر آن گل مغربی را هم به همین منظور تجویز می‌کنند. اما اگر فرد دردی را به‌خاطر وجود این کیست‌ها احساس نکرد، نیازی به استفاده از این مکمل‌ها وجود ندارد.

می‌توانم پیشگیری کنم؟

همانطور که گفتیم، کیست سینه در اثر تغییرات هورمون‌های تخمدان به وجود می‌آید و از آنجایی که ترشح هورمون‌ها یک اتفاق طبیعی است که نمی‌توان و نباید مانع آن شد، به همین دلیل توصیه می‌شود خانم‌هایی که کیست سینه ندارند سالی یک بار، کسانی که کیست یا فیبروکیستیک دارند، هر شش ماه یک بار و افرادی که سابقه بیشتری در زمینه ابتلا به کیست سینه دارند، هر سه ماه یک بار سونوگرافی انجام دهند. ضمن اینکه لازم است هر کسی ماهی یک بار در منزل خودش سینه‌هایش را معاینه کند و به محض مشاهده تغییرات، برای پیگیری موضوع سراغ متخصص برود. توصیه می‌شود از ۲۰ سالگی به بعد خانم‌ها، یک بار در ماه مقابل آینه سینه‌های‌شان را معاینه کنند. روش معاینه به هیچ وجه سخت نیست و هر کسی به تنهایی از عهده انجام آن برمی‌آید. صرفا قرار است سینه را با دست لمس کنید تا ببینید آیا توده‌ای احساس می‌کنید یا خیر.

خودتان را معاینه کنید

معاینه سینه‌ها در خانه کار سختی نیست

برای این کار مقابل آینه بایستید، دست‌های‌تان را کنار بدن قرار دهید، با دقت نگاه کنید و ببینید آیا هیچ علامت غیرعادی در سینه‌ها مشاهده می‌شود یا نه. از زاویه‌های مختلف نگاه کنید. حالت دست‌های‌تان را تغییر دهید و باز هر دو سینه را بررسی کنید؛ مثلا دست تان را بالا ببرید.

مرحله بعدی معاینه، لمس کردن است

برای معاینه سینه راست، دست را بلند کنید و پشت سرتان بگذارید. سینه را یک دایره در نظر بگیرید. با حرکات دایره‌ای شکل دست چپ و با فشار خفیفی بافت‌های سینه را لمس کنید تا به نوک سینه برسید.

این کار را یک بار دیگر با فشار کمی بیشتری انجام دهید. بار سوم با فشار بیشتری بافت‌ها را لمس کنید. از همین روش برای سینه چپ هم استفاده کنید.

زیر بغل را هم معاینه کنید

برای اطمینان بیشتر روی تخت دراز بکشید و معاینه شماره دو را در حالت خوابیده هم انجام دهید. به همان روش قبلی دستی را بلند کنید و با دست مخالف معاینه را تکرار کنید. در مرحله آخر با دست مخالف زیر بغل را هم معاینه کنید. اگر این معاینه را در حمام انجام دهید، راحت‌تر خواهد بود؛ چراکه آب یا صابون باعث می‌شود بافت‌ها را بهتر و دقیق‌تر لمس کنید.

منبع: آفتاب آنلاین

از آنجا که سه ماهه اول بارداری سن پایه ای و حساس برای شکل گیری ارگان های حیاتی جنین است (از مغز تا کلیه، قلب و …) بنابراین استرس مادر در این ماه ها می تواند جنین را در معرض مشکلات زیادی قرار بدهد. استرس ها به طور معمول به دو صورت مزمن و حاد اعمال می شوند. استرس های مزمن و مداوم با رشد جنین تداخل دارند.

اثرات جبران ناپذیر استرس مادر بر جنین را بدانید
به نظر می رسد استرس های کوتاه مدت و گذرا تاثیر پایداری بر جنین ندارند. تاثیرات استرس های کوتاه مدت بارداری پس از تولد و قطع ارتباط خونی جنین و مادر به تدریج از بین می رود، یعنی تابع ژنتیک و سازمان روانی –ادراکی خود نوزاد وکودک قرارمی گیرد. ولی استرسهای طولانی مدت موجب تخریب و نارسایی های اساسی در رشد جنین می شوند.

تحقیقات نشان داده است که استرس های طولانی مدت می توانند موجب سقط زودهنگام، مرده زایی، وزن بسیار پایین هنگام تولد و زایمان های زودرس شوند. ضمن اینکه در کودک زمینه ابتلا به بیماری های روانی چون افسردگی، ناآرامی و بیش فعالی را فراهم می کند. برخی تحقیقات از افزایش جنب و جوش جنین در شکم مادر خبر داده اند. این مساله شاخص مهمی است که نشان می دهد استرس مادر موجب درک تجربه ناخوشایند در جنین می شود و از نظر فیزیولوژیک وی را ناآرام می کند.

حاملگی با تغییرات عمده ای در عملكرد غددی – عصبی همراه است. این تغییرات شامل تغییراتی در سطح هورمون ها به ویژه هورمون های مرتبط با استرس (محور هیپوتالاموس – هیپوفیز – آدرنال) و تغییر در مكانیسم های كنترل ترشح هورمون است كه از جهت فراهم كردن محیط مناسب برای رشد و تكامل جنین اهمیت حیاتی دارد. در هفته ۹-۷ بارداری توسط رحم، جنین و جفت هورمون ها، نوروپپتیدها، سیتوكین ها و فاكتور رشد تولید و ترشح می شود و از نظر عملكرد شبیه سیستم هیپوتالاموس – هیپوفیز – آدرنال است.

در دوران بارداری سطح هورمون خاصی به نام هورمون CRH یا هورمون آزادكننده كورتیكوتروفین (Corticotrophin Releasing Hormone) كه بنیه آن جفت است در خون مادر بالا می رود اما محور هیپوفیز – آدرنال را فعال نمی كند. CRH آزاد نقش اساسی در جریان تعادل از محیط پروژسترونی (محیط هورمونی غالب دوران بارداری) به محیط استروژنی (محیط هورمونی غالب حوالی زایمان) دارد. شواهد زیادی از نقش مركزی CRH جفتی در ایجاد و هماهنگی رویدادهای هورمونی قبل از زایمان وجود دارد.
 
از كارایی های مهم این هورمون نقش آن در زایمان زودرس و تأخیر رشد داخل رحمی جنین است. شواهد روزافزونی از مطالعات بالینی مطرح می كنند زنانی كه زایمان زودرس دارند در آنها میزان CRH به طور مشخص بیشتر از سایر زنانی است كه استرس نداشته و در همان سن بارداری به سر می برند. بنابر اظهارات دكتر ابراهیم پور سطوح بالای CRH معمولاً در چند هفته زایمان را تسریع می كند و از آنجا كه CRH جفتی به استرس حساس است به نظر می رسد واسطه اعمال اثرات استرس مادر بر زایمان زودرس و رشد جنین است.

یافته‌ اخیر دانشمندان تاییدی بر این تئوری است که وضعیت روانی مادر اثری عمیق بر کودک زاده نشده‌اش دارد. جالب است بدانید تحقیقات قبلی محققان نشان داده بود که استرس مادر در بارداری می‌تواند خطر زایمان زودرس مادر را زیاد کند و موجب کاهش وزن نوزاد در زمان تولد شود. مطالعات دیگر هم حاکی از این است که اختلالاتی در ساختمان و عملکرد مغز این نوزادان در آینده بوجود می‌آید که با شیزوفرنی مرتبط است و به‌نظر می‌رسد شروع این تغییرات از مراحل اولیه تکامل نوزاد است. با این حال محققان هنوز نتوانسته‌اند شواهدی پیدا کنند که از دست دادن یکی از عزیزان در زمان دیگری از بارداری ( ۶ ماه دوم) اثری بر نوزاد داشته باشد.

محققان فکر می‌کنند مواد شیمیایی که در پاسخ به استرس از مغز مادر آزاد می‌شود اثر مستقیم بر مغز جنین- که در حال تکامل است- دارد. این اثر ممکن است در اوایل بارداری که سد محافظ بین مادر و جنین هنوز کامل نشده، بیشتر باشد. علاوه بر این احتمال شیزوفرنی به عوامل دیگری از جمله ژن‌ها هم ربط دارد. پروفسور فیلیپ بیکر از بیمارستان سن ماری منچستر می‌گوید: به تدریج ما داریم متوجه می‌شویم محیطی که جنین در رحم مادرش در آن قرار می‌گیرد نقش تعیین کننده‌ای در سلامت دراز مدت او دارد با این حال ما نمی‌خواهیم مردم را بیش از حد نگران کنیم.

علت عمده مرگ نوزاد
متأسفانه از هر ۵۰ زن باردار یک نفربه علت استرس بارداری مبتلا به اختلال در خوردن می‌شود. اهمیت این قضیه هم در ارتباط این اختلال با تولد نوزاد کم وزن و نارس است. بد نیست بدانید که این‌ها ۲ علت عمده مرگ نوزاد پس از تولد و بیمار شدن کودک در آینده است. منظور از اختلال خوردن بی‌اشتهایی عصبی(آنورکسیا) است که در آن فرد از ترس چاق شدن، غذا نمی‌خورد و همچنین بولیمیا که پس از خوردن برای اینکه چاق نشود، خود را وادار به استفراغ می‌کند.

جالب است بدانید اثر استرس مادر در بارداری در جنین دختر و پسر متفاوت است. محققان دانشگاه مگ دیبورگ آلمان اثر استرس در ۳ماهه سوم بارداری موش‌ها را بررسی کرده و متوجه شدند فرزندان چنین موش‌هایی ارتباطات مغزی کمتری بین دو نیمکره مغز داشته و در نتیجه کمتر قادر به کنترل احساسات خود هستند. علاوه بر این در سایر نواحی مغزی هم الگوی متفاوتی از انشعابات عصبی نسبت به شرایط طبیعی مشاهده شد که البته در دختر و پسر با هم فرق داشت.

پسر‌ها کم طاقت ترند!
بعضی تحقیقات نشان داده که استرس بارداری باعث دختر شدن کودک خواهد شد. این اولین بررسی است که ارتباط استرس با جنس جنین را نشان داده‌است. آنچه محققان دانمارکی در مجله پزشکی تولید مثل انسان چاپ کرده‌اند حاکی از این است که احتمال دختر شدن نوزاد درمادران باردار پر استرس تا ۵ درصد بیشتر از مادرانی است که آرامش خیال دارند. از آنجا که کروموزوم پدری تعیین‌کننده جنسیت جنین است، امکان دارد سطوح بالای هورمون استرس لانه‌گزینی جنین پسر را در رحم سخت کرده و باعث سقط جنین‌های پسر شود.

مشکل رفتاری با منشأ جنینی!
کودکی که مشکل رفتاری دارد، مضطرب وترسوست، ممکن است در دوران جنینی در معرض استرس مادر قرار گرفته‌باشد. محققان دانشگاه بریستول انگلیس در یافته‌اند اضطراب در اواخر حاملگی با افزایش مقدار کورتیزول (یا همان هورمون استرس) در ۱۰ سالگی کودکی که قرار است به دنیا بیاید، ارتباط دارد. جالب است بدانید کورتیزول خون جنین را می‌توان از هفته ۱۷ جنینی اندازه گرفت. متخصصان معتقدند مقادیر بالای کورتیزول از جفت رد می‌شود. این هورمون در حالت طبیعی به بدن کمک می‌کند که با شرایط پر استرس به خوبی کنار بیاید. اما مواجهه طولانی‌ مدت با آن می‌تواند افراد را دچار افسردگی، اضطراب و خستگی شدید کند. مطالعات قبلی در حیوانات هم نشان داده بود که استرس حیوانات باردار بر سیستم پاسخ به استرس در بدن یعنی محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال که استرس را کنترل می‌کند، تاثیر دارد.

آخرین تحقیقات پروفسور ویوت گلوور از کالج سلطنتی لندن نیز نشان می‌دهد فرزندان زنانی که در دوران بارداری استرس داشته‌اند، مستعد مشکلات رفتاری و روانی مانند بیش‌فعالی و کم توجهی (ADHD) هستند. علاوه بر این کودکانی که دردوران تکامل در معرض کورتیزول فراوان قرار بگیرند، در ۱۸‌ماهگی IQ وهوش کمتری خواهند داشت. این کودکان بچه‌هایی بسیار ترسو و مضطرب هستند. بد نیست بدانید حدود یک میلیون کودک در انگلیس از مشکلات ناشی از عدم تکامل عصبی مانند تاخیر شناختی، ADHD و اضطراب رنج می‌برند که محققان معتقدند ۱۵ درصدشان ممکن است در اثر استرس قبل از تولد باشد.
در این بررسی محققان عوامل استرس مادر در بارداری را بررسی کرده و متوجه شدند اثر این استرس در تکامل آینده کودک در زنانی که همسرشان در بارداری نسبت به آنها بی‌رحم بوده و خشونت کرده‌اند، بسیار واضح است. بنابر این شوهران نقش مهمی در کاهش استرس زن باردار دارند. عوامل ژنتیکی و محیط زندگی کودک بعد از تولد هم عوامل دیگری هستند که در تکامل کودک نقش دارند.

یک اثر بزرگ!
طبق این بررسی، استرس مادر احتمال ابتلا به یک سری مشکلات را افزایش می‌دهد. مثلا احتمال ابتلای کودک به بیش فعالی و کم‌توجهی را دو برابر می‌کند. بنابر این لازم است استرس مادران در دوران بارداری، سنجیده شود و درصورت نیاز مداخله برای کاهش آن انجام شود. در واقع با کاهش استرس مادر در بارداری می‌توان غیر مستقیم بر پیامد حاملگی و بهبود تکامل نوزادان تاثیر گذاشت. البته همین حرف‌ها و نتایج تحقیقات هم نباید نگرانی شما خانم باردار را فراهم آورد وگرنه نقض غرض شده‌است.

دکتر دیوید کاگهیل از دانشگاه داندی در این باره می‌گوید: ما درباره مقادیر بسیار زیاد استرس صحبت می‌کنیم و گرنه کمی استرس بخشی طبیعی از زندگی روزانه است که بدن به خوبی از عهده‌اش برمی‌آید. این هشداری است برای شما که خود را در معرض استرس شدید قرار ندهید و همین طور برای اطرافیان تا در دوران بارداری کاری نکنند که میزان استرس‌ شما از حد مجاز فراتر رود. متخصصان برای کم کردن این استرس‌ها راه‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که کلاسهای پیش از زایمان یکی از آنهاست. در این کلاسها آنچه زنان لازم است درباره بارداری، زایمان و سلامت کودک بدانند و روش‌های آرامش یافتن به آنها آموزش داده می‌شود.

ریشه استرس را ببر
1) ورزش، تمرکز و تمرین آرامش و تمرین تنفس عمیق نه تنها در کاهش استرس بارداری مؤثرند بلکه به راحتی زایمان هم کمک می‌کنند.

2) نداشتن خواب کافی، نداشتن تغذیه مناسب و اندوهگین بودن خودشان عوامل استرس زا به حساب می‌آید و شما را مستعد آسیب در برابر هر استرس حتی کوچک می‌کنند. بنابر این مراقب خواب و تغذیه خود باشید و زیاد مواد کافئین‌دار نخورید.

3) امیدوار باشید و نگرش مثبت به وقایع داشته باشید. دیدگاه شما به عوامل استرس زا می‌تواند تاثیر آنها بر شما را کم و زیاد کند. اگر امیدوار باشید، بر استرس بهتر غلبه می‌کنید.

4) بچه‌دارشدن بزرگ‌ترین تغییر زندگی شماست و ممکن است برای اینکه با این تغییر کنار بیایید نیاز به حمایت فامیل و دوستان داشته باشید. بنابر این حتی قبل از تولد نوزاد از اطرافیان خود برای مواجهه با استرس کمک بخواهید.

5) اگر بعد از به‌کار گرفتن تمام این روش‌ها استرس داشتید به روانشناسان و روانپزشکان مراجعه کنید.

منبع:مهر

یک متخصص بیماری‌های عفونی درباره اهمیت واکسیناسیون آنفلوآنزا در مادران باردار توضیح داد.
‌دکتر محمدرضا ناظر اظهار کرد: جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهد که در هر زمان از حاملگی(قبل، حین و بعد) نیاز است که واکسن آنفلوآنزا تزریق شود.

وی اضافه کرد: باید واکسن آنفلوآنزا در بارداری تزریق شود؛ چراکه بانوان باردار 7 برابر بیشتر در معرض عوارض کشنده آنفلوآنزا قرار دارند.

این متخصص بیماری‌های عفونی بیان کرد: در زمان بارداری نباید از واکسن نوع اسپری که از ویروس زنده ضعیف شده است، استفاده کرد.

ناظر یادآور شد: بررسی‌های انجام شده روی 10 خانم باردار نشان می‌دهد که تزریق واکسن آنفلوآنزا نه تنها عارضه‌ای برای آنان ایجاد نمی‌کند، بلکه احتمال سقط، مرده‌زایی و زایمان‌های زودرس را کاهش می‌دهد.

این متخصص بیماری‌های عفونی با بیان اینکه واکسن آنفلوانزای سالانه برای هر فردی که می‌خواهد احتمال ابتلا به بیماری را در خود کاهش دهد، پیشنهاد می‌شود، تصریح کرد: این واکسن به خصوص برای افراد مستعد ابتلا به آنفلوانزا توصیه می‎شود.

وی خاطرنشان کرد: همه کودکان 6 تا 18 سال، افراد 50 سال و بیشتر و زنان باردار، پرسنل بهداشتی و درمانی، افراد مبتلا به امراض مزمن قلبی و ریوی مثل آسم یا هر بیماری که سیستم ایمنی را ضعیف کرده است، لازم است تزریق واکسن آنفلوآنزا را داشته باشند.

منبع:هفت سیب

تغذیه مناسب با میزان کافی ید که می تواند با مصرف انواع ماهیها، میگو و دیگر آبزیان و همچنین مقدار توصیه شده نمک یددار تصفیه تامین شود، ضامن سلامت جنین و مادر باردار است.

تغییرات عملکرد تیروئید در بارداری

بارداری طبیعی منجر به یکسری تغییرات فیزیولوژیک و هورمونی می شود که بر عملکرد تیروئید تأثیر میگذارند. بهمین دلیل تفسیر نتایج آزمایش تیروئید یک خانم حامله باید با دقت صورت پذیرد.

اندازه تیروئید نیز در یک بارداری طبیعی، بخصوص در مناطقی که ساکنین آن با کمبود ید روبرو هستند، ممکن است به انداره 10 تا 15 درصد بزرگ‌تر از حد طبیعی شود. اما معمولأ این بزرگی تیروئید در معاینه بیمار واضح نیست ولی گاهی ممکن است بصورت گواتر در ناحیه جلوی گردن مشاهده شود.

ارتباط عملکرد تیروئید مادر و جنین در دوران بارداری چگونه است؟

در طی سه ماه اول بارداری، جنین کاملأ وابسته به هورمونهای تیروئید مادر است که از جفت عبور نموده و به جنین می‌رسند. پس از پایان سه ماه اول بارداری غده تیروئید جنین فعالیت خود را شروع نموده و هورمون تیروئید تولید می‌کند. از این زمان تا پایان بارداری جنین برای تولید هورمون تیروئید نیاز به ید دراد که باید از طریق مادر به او برسد.

نکات مهم:

در خانم‌های بارداری که دچار بیماری کم کاری تیروئید بوده و یا مقادیر کافی ید دریافت نمی‌کنند، جنین آنها با خطر بروز بیماری کم کاری مادرزادی تیروئید و اختلال در رشد مغز و دستگاه عصبی روبرو هستند.

نیاز خانم‌های باردار به ید بیشتر از افراد غیر حامله و حدود 200 میکرو گرم در روز است

تغذیه مناسب با میزان کافی ید که می تواند با مصرف انواع ماهیها، میگو و دیگر آبزیان و همچنین مقدار توصیه شده نمک یددار تامین شود، ضامن سلامت جنین و مادر باردار است.

عوارض پرکاری تیرویید در دوران بارداری

– زایمان زودرس

– سقط خود بخود

– مرگ داخل رحمی جنین

– تولد نوزاد نارس

– تولد نوزاد با وزن کم

– نارسایی قلبی در مادر

– پره اکلامپسی (فشارخون بارداری و مسمومیت بارداری)

– بروز بیماری تیروئید در جنین و نوزاد

– بیماری قلبی در جنین و نوزاد

عوارض کم کاری تیروئید در دوران بارداری
 
– زایمان زودرس

– سقط (بخصوص در سه ماهه اول بارداری)

– جدا شدن زودرس جفت

– زجر جنین

– مرگ داخل رحمی جنین

– تولد نوزاد نارس

– تولد نوزاد با وزن کم

– پره اکلامپسی (فشارخون بارداری و مسمومیت بارداری)

– بروز بیماری تیروئید در جنین و نوزاد

– افزایش میزان سزارین

– بروز اختلالات شناختی و عصبی در جنین

– خونریزی پس از زایمان

درمان بموقع و مناسب بیماریهای تیروئیدی در دوران بارداری، از بروز کلیه عوارض پیشگیری می نماید

با انجام غربال گری بیماری کم کاری مادرزادی تیروئید در روزهای 3-5 تولد، از عقب ماندگی ذهنی ناشی از این بیماری پیشگیری نمایید.

چه آمادگی اش را داشته باشید و چه نداشته باشید بالاخره موضوع بارداری برای شما و همسرتان تبدیل به موضوعی برای بحث و تبادل نظر می شود. اگر در جریان آنچه برای همسرتان، چه روحی و چه جسمی، رخ می دهد باشید بهتر می توانید از همان قدم های اول او را حمایت کنید.

علایم بارداری
بسیاری از زنان در نخستین سه ماهه بارداری شان از این که باردار هستند باخبر نمی شوند. برای زنانی که چرخه های ثابت قاعدگی دارند، نخستین نشانه بارداری عقب افتادن قاعدگی است. اما زنان بارداری هم هستند که در طول بارداری خونریزی های سبکی داشته باشند. به طور کلی نشانه های بارداری عبارتند از: حالت تهوع، افزایش ادرار و حساس شدن سینه ها. اما هر دوره بارداری برای هر زنی تفاوت های خاص خود را دارد بنابراین همه نشانه هایی که بیان شد ممکن است درباره همسر شما صدق نکنند.
 
تهوع صبحگاهی
پزشکان تخمین می زنند که میان هشتاد تا نود درصد زنان باردار حالت تهوع صبحگاهی را تجربه می کنند. حالت تهوع صبحگاهی بر خلاف نامش در هر زمانی از شب و روز برای زنان باردار اتفاق می افتد. به ویژه برخی بوها و مزه ها ممکن است تهوع او را برانگیزند. بنابراین سعی کنید این بوها و طعم ها را بشناسید. اگر حالت تهوع همسرتان زیاد از حد شد ممکن است نسبت به بارداری حس بدی پیدا کند و بنابراین بهتر است به او اطمینان دهید که اکثر زنان در سه ماهه اول بارداری شان وضعیتی مشابه دارند، اما بعد از این سه ماه از آن رها خواهند شد.

چند بسته کیک برنجی و چوب شور بخرید و در کیف یا کنار تخت همسرتان بگذارید تا هنگام بیدار شدن آن ها را بخورد. نوشیدن چای زنجبیلی هم گاهی در این باره معجزه می کند. پس چای و بیسکویت زنجبیلی را هم به لیست خریدتان اضافه کنید.
 
فراز و فرودهای عاطفی
در هنگام طی شدن نخستین سه ماهه بارداری ممکن است فراز و فرودهای عاطفی همسرتان تشدید شوند. کوچک ترین چیزی ممکن است اشک به چشمانش بیاورد و یا از خنده روده برش کند. نگران نباشید، این ها همه بخشی از بارداری اند.
 
خستگی و خواب
شاید همسر شما بخواهد مدت زیادی بخوابد و این فقط به دلیل این است که او خسته است. پروراندن یک نوزاد در شکم کاری طاقت فرسا و خسته کننده است. به او فضا و زمان اختصاصی بیشتری بدهید و در عین حال هر لحظه برای بودن در کنارش حاضر باشید اما مزاحمتی ایجاد نکنید. به زودی پاداش این احساسات خود را می گیرید.
 
تغییر شیوه زندگی
همسرتان را فعال نگه دارید. راه رفتن، شنا و دوچرخه سواری تمرین های بسیار خوبی برای این دوره هستند که می توانید با هم انجام شان دهید. فراهم کردن یک رژیم سالم و پرفیبر، غذاهایی شامل فولیک اسید هم راه دیگری برای در سلامت نگاه داشتن همسرتان است. این موارد را به او پیشنهاد کنید ولی اصرار نورزید و همیشه در کنار او حمایتگر و حاضر باشید.

منبع:دانشنامه فرزند

تولد یک نوزاد، یک انسان جدید، می تواند یکی از بهترین اتفاقات دنیا باشد. لحظه تولد این فرد قطعا برای مادرش همراه با سختی ها و مشقت هایی است که اگر مادر نتواند بر خود و بر استرس خودش مسلط شود ممکن است لحظات سختی را بگذراند اما اگر هم مادر و هم پدر نوزاد بدانند که چه اقداماتی را باید از قبل تولد تا لحظه تولد انجام بدهند قطعا این لحظات با آرامش بیشتری طی خواهد شد.

نگرانی های تمام نشدنی
وجود یکسری نگرانی ها برای خیلی از مادران بارداری که تجربه اول فرزنددار شدن را دارند، کاملا طبیعی است. این که در لحظه زایمان چه اتفاقی می افتد؟ در طول دوران بارداری چه کارهایی را انجام بدهم تا زایمان راحت تری را داشته باشم؟ بعد از زایمان چه اتفاقی برای بدن من می افتد؟ آیا زیبایی قبل از دوران بارداری ام را پیدا می کنم؟ آیا همسرم بعد از تولد فرزندمان مثل قبل من را دوست دارد؟ و سوالاتی از این قبیل می تواند ذهن مادران را به خود مشغول کند.
این نگرانی ها و نگرانی های مشابه این ها کاملا طبیعی می باشد و در اکثر خانم های باردار وجود دارد. مهم ترین مساله ای که مطرح است این است که آن مادر بداند که چگونه با این نگرانی هایش مواجه شود تا به مشکلات بیشتر و استرس های بالاتری برخورد نکند.

اولین قدم تا رسیدن به آرامش
یکی از مهم ترین مسایلی که می تواند به یک مادر و حتی پدر کمک کند تا بتوانند استرس هایشان را در دوران بارداری مادر کم کند، این است که در وهله اول این پدر و مادر باید به یک شناخت کافی نسبت به تغییراتی که در این دوران ممکن است برای مادر اتفاق بیافتد، برسند تا راحت تر بتوانند با این مساله کنار بیایند. زیرا در دوران بارداری خیلی اتفاقات عجیب و غریبی برای مادر می افتد که اگر نسبت به این اتفاقات و میزان طبیعی بودن آنها آگاهی وجود نداشته باشد ممکن است که زن و شوهر دچار استرس بشوند.

پرس و جو ممنوع
طبیعی است که زایمان هر فردی با فرد دیگر متفاوت باشد و هر کسی در این خصوص یک تجربه متفاوتی را کسب کرده باشد. ممکن است خیلی از تجربه ها دردناک هم باشند. سعی کنید هیچ گاه به تجربه های سخت و دردناک مادران دیگر از زایمانشان، گوش ندهید زیرا ممکن است این مساله استرس شما را بیشتر کند. یک سوال، از کجا معلوم است که این اتفاق برای شما هم بیافتد؟؟؟

حذف لذت ها ممنوع
خیلی از زنان با شنیدن خبر بارداری شان، دست از همه کارهایی که انجام می دادند می کشند. البته این مساله تا حدودی طبیعی می باشد. به دلیل تغییر و تحولاتی که در جسم خانم باردار ایجاد می شود، تهوع، ویار، استفراغ، کمر درد، ضربان قلب بالا و … ممکن است که مدتی توان حرکت کردن و انجام دادن فعالیت های سابق خود را نداشته باشند. توصیه می شود که تا رسیدن به یک وضعیت نرمال با مشورت با پزشکتان، سطح فعالیت های روزمره خود را کمتر کنید تا حالتان بهتر شود و بعد از آن یک روند مناسب را برای انجام فعالیت های مختلف روزمره خود انتخاب کنید. این را بدانید که بی تحرک شدن و نشستن در خانه و حذف کردن لذت های زندگیتان صرفا فقط کاری می کند که خسته و کسل شوید و حتی زودتر مبتلا به افسردگی دوران بارداری بشوید. ضمن این که عدم تحرک می تواند روال زایمان را سخت تر نیز بکند.

پس با توجه به نوع بارداریتان و با مشورت با پزشک متخصصتان، سعی کنتید یکسری از فعالیت های روزمره خود را همچنان ادامه دهید.

کلاس های زایمان
مادر باردار عزیز، چه قصد زایمان طبیعی و چه قصد زایمان به صورت سزارین را دارید، سعی کنید در کلاس های مربوط به زایمان در بیمارستان مربوط به خود را شرکت کنید. این کلاس ها اصطلاحا کلاس های ویژه آموزش مادران باردار نامیده می شود. حداقل حسنی که می تواند برای شما داشته باشد این است که با محیط بیمارستان و همچنین با ماماهای بیمارستان آشنا بشوید.

 این مساله خیلی می تواند از استرس های روز زایمانتان کم کند. در کنار این ویژگی مثبت، شما می توانید با خیلی از مسایل و مشکلاتی که در این دوران برایتان ایجاد شود، آشنا بشوید و جواب سوالاتتان را به راحتی دریافت کنید. همچنین قرار گرفتن در جمعی که همه مثل هم هستند می تواند آرامش دهنده باشد که شما تنها نیستید و خیلی از مشکلات را فقط شما ندارید و تمام مسایل از قبیل تهوع، استفراغ، دل درد ها و … که در شما وجود دارد، در بقیه افراد هم هست. این مساله باعث دلگرمی شما هم هست.

حضور دلگرم کننده پدر
مردان می توانند در آرامش خانم ها در دوران بارداری نقش مفید و موثری را داشته باشند. در این دوران زنان به دلیل تغییرات هورمونی دچار مشکلات خلق و خویی می شوند و بسیار حساس و زودرنج می شوند. اگر پدران با این مساله آشنا باشند و سطح آگاهیشان نسبت به نوع برخورد با همسرانشان در دوران بارداری بالاتر برود، می توانند به آرامش بیشتر همسرشان کمک کنند.

 توصیه می شود در این دوران احترام بیشتری را به همسرتان بگذارید و با صبر و حوصله بیشتری با او برخورد کنید و همچنین به تامین نیازهای روانشناختی او بیش از پیش توجه کنید. این مساله می تواند به همسرتان این اعتماد و اطمینان را بدهد که هنوز هم مثل قبل دوستش دارید و برایتان مهم است.

خواندن کتاب با هم
بهتر است که مرد و زن در دوران بارداری خانم، هر دو با هم به مطالعه کتاب هایی در زمینه بارداری و تربیت فرزند مطالعه کنند این کار علاوه بر بالا بردن سطح اطلاعات شما، می تواند کمک کند با همسرتان وقت بیشتری بگذارید.

پدر، محبت فراموش نشود
پدر آینده، سعی کن محبت کردن به همسرت را در این دوران فراموش نکنی. بی دلیل برای همسرتان هدیه و گل بخرید و یا او را در آغوش بگیرید. انجام دادن برخی از کارهای منزل هم می تواند مفید و موثر باشد.

همراهی پدر، بهترین تسکین درد
یکی از مسایل دیگری که می تواند استرس مادر باردار را کم کند این است که همسرش او را در رفتن به ویزیت پزشک، انجام سونوگرافی و آزمایش همراهی کند. این مساله بسیار برای خانم لذت بخش است.

دست در دست هم
علاوه بر حضور پدر در روزهای بارداری خانم، در روز سرنوشت ساز و مهم تولد فرزند هم این حضور میتواند مفید باشد. بهتر است پدر در تمام لحظاتی که همسرش در حال درد کشیدن است، در کنارش بماند و این کار را به دیگر اعضای خانواده از جمله مادر و یا خواهرش واگذار نکند. این کار می تواند تسکین بسیار خوبی برای دردهای همسرش باشد و زایمان راحت تری را داشته باشد.

لذت از ملاقات اول
پدرهای عزیز باید از قبل از تولد فرزندشان خود را آماده پذیرفتن مسئولیت های پدری کنند تا بتوانند راحت تر و بهتر با همسر و فرزندشان ملاقات کنند. هر چقدر از این ملاقات لذت بیشتری را ببرید، قطعا به بهتر شدن حال روحی همسرتان کمک بزرگی را کرده اید.

 
منبع:دلگرم

موسیقی در رشد و آرامش جنین و مادر تاثیر زیادی دارد و اغلب به خانم های باردار توصیه می شود که در این دوران به موسیقی گوش دهند اما موسیقی باید با صدای آرام باشد. موسیقی بلند و پرتنش به جنین آسیب می رساند. یک روان پزشک می گوید موسیقی بلند باعث ایجاد اختلال شنوایی در کودکان می شود. کاهش شنوایی در نوزادانی که مادرشان با صدای بلند موسیقی گوش می دهد بیشتر از سایر نوزادان است. این روان پزشک اظهار می کند که قدرت شنوایی جنین در پایان هفته 20 ام بارداری تکمیل می شود و در این دوران جنین به خوبی صداهای اطراف از جمله موسیقی را می شنود و شنیدن موسیقی آرام برای جنین مفید خواهد بود.

موسیقی باید ریتم مناسب و آرامی داشته باشد تا برای جنین آرام بخش باشد و گوش دادن به موسیقی های بلند و پرتنش به زنان باردار توصیه نمی شود. این متخصص اعصاب و روان به زنان باردار توصیه کرد در روز 1-2 بار با زمان حداکثر 1 ساعت با صدای آرام موسیقی گوش دهند زیرا جنین زمان خواب و بیداری دارد و موسیقی نباید با زمان خواب او اختلال داشته باشد. به تشخیص مادر گوش دادن به موسیقی باید در زمان بیداری جنین باشد. صداهای بلند موسیقی روی شنوایی جنین  اثر می گذارد و باعث استرس و بالا بودن ضربان قلب کودکان می شود .

متخصص اعصاب و روان در ادامه می گوید : گوش دادن به موسیقی در سن 4-6 سال باعث افزایش قدرت یادگیری ریاضیات می شود و در زمان بارداری نیز باعث آرامش جنین و کاهش فشارهای عصبی مادر خواهد شد.

منبع:بیست ستون

باروری فرآیندی است که عوامل مختلفی در بروز آن دخالت دارند. حتی حالات روحی زوجین هم می تواند در باروری آنان موثر باشد. یکی از مشکلات روانی که بر جسم اثر گذاشته و به طور کاملا واضح مانع باروری می شود استرس است که در این پست به آن می پردازیم:

اختلالات روانی و باروری

افسردگی به صورت بسیار قدرتمندی مانع از باروری می شود. البته فرقی ندارد مرد افسرده باشد یا زن! بروز افسردگی در هر یک از زوجین موجب ناباروری می شود. افسردگی و اختلالات روحی بسیاری از ابعاد زندگی و عملکرد جسم را مورد تاثیر قرار می دهد بدین صورت موجب می شود که در تولید جنین وقفه ایجاد شود. افسردگی به افزایش یا کاهش وزن می انجامد که این خود در قاعدگی بانوان موثر است. بنابراین می تواند در تخمک گذاری و باروری نیز موثر باشد. افسردگی موجب روی آوردن افراد به سیگار یا الکل نیز می شود که این علل ثانویه برای ناباروری است.

مردان نیز با بروز افسردگی دچار اختلالاتی می شوند که در باروری موثر است. برای نمونه، استرس موجب کاهش تستسترون مردان می شود که این در کیفیت و کمیت اسپرم ها تاثیر دارد.

علاوه بر این زنانی که از مادر شدن هراس دارند هم دچار نوعی ناباروری می شوند.

افرادی که در طول بارداری دچار استرس می شوند دچار اختلالاتی می شوند که می تواند به طور کامل روی سلامت جنین نیز موثر باشد.

درمان استرس و باروری

مراقبت های پیش از بارداری به این نوع بیماری های روحی نیز ربط پیدا می کند. اگر زوجین قبل از بارداری، به یک متخصص روانپزشک مراجعه کنند می توانند با درمان های دارویی و غیر دارویی، همچنین با مشاورات و جلسات روان درمانی، این مشکلات را حل کنند و بلافاصله امکان بارداری را برای آن ها فراهم شود.

آکاایران