انجام روش iui نیازمند تخمک‌گذاری، حداقل یک لولۀ رحم باز و نمونۀ مایع منی حاوی اسپرم‌های سالم است. به هر بار انجام عمل iui، یک سیکل یا دوره می‌گویند که شامل اولین روز عادت ماهانه تا تخمک‌گذاری، تلقیح و سپس انجام تست بارداری در دو هفتۀ بعد می‌شود. مراحل انجام iui معمولاً به ترتیب زیر است:
تولید تخمک: تخمدان‌ها به چند روش تخمک تولید می‌کنند. ممکن است پزشک شما انجام یک دورۀ بدون محرک تخمک‌گذاری را پیشنهاد کند که در آن از داروهای باروری استفاده نمی‌شود یا ممکن است مصرف داروی باروری در ابتدای دورۀ عادت ماهانه را توصیه کند تا تخمدان‌ها با تحریک شدن توسط دارو، بیش از یک تخمک بالغ تولید کند؛ تخمدان‌های زنان معمولاً در هر ماه، یک تخمک آزاد می‌کند.
تعیین زمان تخمک‌گذاری: تلقیح اسپرم به درون رحم باید در زمان مشخصی نسبت به زمان تخمک‌گذاری انجام شود. برای این منظور پزشک باید بتواند زمان تخمک‌گذاری را مشخص کند. در برخی موارد ممکن است پزشک برای آزادسازی تخمک در یک زمان مشخص تزریق آمپول hcg را تجویز کند. آزادسازی تخمک، معمولاً ۳۶ ساعت بعد از تزریق این آمپول اتفاق می‌افتد. برخی از پزشکان، ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از تزریق hcg، عمل iui را انجام می‌دهند.
شست‌وشوی اسپرم: در روز عمل iui، مرد باید یک نمونه اسپرم بدهد که این نمونه در آزمایشگاه شست‌وشو داده می‌شود. این کار باعث می‌شود که اسپرم‌های مقاوم‌تر در مقدار کمی مایع تجمع کنند.
تلقیح اسپرم: پزشک شما، اسپرم‌های مقاوم‌تر را از طریق یک لولۀ باریک و بلند یا همان کاتتر، مستقیماً از راه دهانۀ رحم به رحم منتقل می‌کند. این کار معمولاً بدون درد است، اما برخی زنان پس از انجام آن دچار گرفتگی خفیف ماهیچه‌ها می‌شوند. تلقیح اسپرم به داخل رحم فقط چند دقیقه طول می‌کشد.
تست بارداری: حدود دو هفته بعد از تلقیح اسپرم به داخل رحم، تست بارداری انجام می‌شود.
بعد از انجام iui، عصر همان روز زن می‌تواند راحت به منزل برود. برای اطمینان از این که در زمان تخمک‌گذاری اسپرم کافی وجود داشته باشد، نزدیکی جنسی بعد از iui را توصیه می‌شود.
درمان ناباروری به روش آی یو آی
